Pagina's
maandag 20 juni 2022
Koninklijke jachtpartijtjes.
zondag 19 juni 2022
Artikel 96: Oorlogsverklaring - Nederlandse Grondwet
Aan dit Lichaam behoort, uitsluitender wijze:
- De Magt van Wetgeving, benevens het verklaren, verbeteren, opschorten en afschaffen der Wetten, alles naar en behoudens het voorschrift der Staatsregeling.
- Het besluiten tot Oorlog.
- Het ratificeeren en bekragtigen van alle Tractaaten en Alliantiën met vreemde Mogendheden.
- Het bepaalen der sterkte, aanwerving, afdanking en bezoldiging der Armeën te Lande, van den aanbouw, het equipeeren der Schepen, en het afdanken der Equipagiën, alsmede het in dienst nemen en licentiëeren van vreemde Troepen.
- Het toestaan van verblijf of doortogt aan vreemde Troepen op of over het grondgebied der Republiek, benevens de toelating van vreemde Zeemagt of gewaapende Scheepen in derzelver Havens, beiden op voordragt van het Uitvoerend Bewind.
- Het kennis nemen van den Staat van 's Lands Fortificatiën, Magazijnen, Arsenaalen, Werven enz., jaarlijks intezenden door het Uitvoerend Bewind.
- Het kennis nemen van den staat van 's Lands Financiën; van zes tot zes Maanden, mede door het Uitvoerend Bewind inteleveren.
- Het beëordeelen en vaststellen der jaarlijksche begrootingen van Staatsuitgaven, zoo gewoone als buitengewoone, en het aan zig doen verändwoorden van zoodanige sommen, als het Uitvoerend Bewind, geduurende het afgelopen jaar uit 's Lands Kas ontvangen en uitgegeven heeft.
- Het arresteeren der nodige Reglementen, betrekkelijk de Algemeene Gewaapende Burgermagt.
- Het bepaalen der Tractementen, Defroijementen, en andere toelagen van alle Ambtenaren, zoo Burgerlijke als Militaire, op voordragt van het Uitvoerend Bewind, voor zoo veel dezelven bij de Staatsregeling niet bepaald zijn.
- Het, des nodig, maaken van nieuwe Ambten, zoo Burgerlijke als Militaire, met bepaaling van derzelver Tractementen en Voordeelen, op voordragt van het Uitvoerend Bewind.
- Het maaken van de nodige wetten en bepaalingen omtrend den Muntslag en het generaale Muntwezen.
- Het vaststellen van algemeene, zoo gewoone als buitengewoone, belastingen, naar het voorschrift der Staatsregeling, en het maaken van Financiëele Inrigtingen.
- Het vaststellen van eenen algemeenen voet op het werk der Posterijen, door de geheele Republiek, en het bepaalen van algemeene voorzieningen dien aangaande.
- Het verleenen van gratie, na ingenomen consideratiën, en op gunstig bericht van den Regter, aan wien de zaak behoort.
- Het toestaan van remissie van gratie aan Schuldenaaren van den Staat.
- Het toeleggen van belooningen, en verleenen van van Pensioenen, op voordragt van het Uitvoerend Bewind, mids volgende het voorschrift art. 57 en 58 der Burgerlijke en Staatkundige Grondregelen.
- Eindelijk, het bepaalen en regelen van alles, waarin door de Staatsregeling, en de voorhanden zijnde Wetten, niet mogt voorzien zijn.
donderdag 16 juni 2022
The economy is going to collapse,” Novogratz told MarketWatch.
Give your feedback below or email audiofeedback@marketwatch.com.
Veteran investor and bitcoin bull Michael Novogratz doesn’t have a rosy outlook on the economy, which he described as headed for a substantial downturn, with the likelihood of a “fast recession” on the horizon.
“The economy is going to collapse,” Novogratz told MarketWatch. “We are going to go into a really fast recession, and you can see that in lots of ways,” he said, in a Wednesday interview before the Federal Reserve decided to undertake its biggest interest-rate hike in nearly three decades.
“Housing is starting to roll over,” he said. “Inventories have exploded.”
“There are layoffs in multiple industries, and the Fed is stuck,” he said, with a position of having to “hike [interest rates] until inflation rolls over.”
Central-bank policy makers agreed to deliver an unusual 0.75-percentage-point rate increase, concluding a closely watched two-day policy meeting with a move that would push the Fed’s benchmark federal-funds rate rising to a range between 1.5% and 1.75% as it steps up the effort to quell an inflation rate that is hovering around a 40-year high.
It was the largest increase in the central bank’s policy rate since November 1994.
Before the Fed announced its decision, Novogratz speculated — accurately, it turned out — that the central bank would lift interest rates by 75 basis points and that the market would rally on that news. He also predicted that stocks will sell off in the coming days.
“They are hiking into the popping of a bubble,” Novogratz said, referencing the soaring price tags on luxury Swiss watches and other assets.
So far, the noted investor’s prediction has played out, with the Dow Jones Industrial Average DJIA,
The S&P 500 SPX,
The Nasdaq COMP,
On Tuesday, Novogratz, chief executive of crypto merchant bank Galaxy Digital BRPHF,
The tumble of Long Term Capital Management sent shock waves through global financial markets and ultimately required a multibillion-dollar bailout by Wall Street banks.
Key Words: Crypto suffering a ‘Long Term Capital Management moment’: Michael Novogratz
vrijdag 10 juni 2022
WEF haalt artikel offline over ‘mind control’ bevolking met geluidsgolven
Dit LRAD sound weapon werd in de VS reeds bij enkele demonstraties ingezet.
—————————————————————————————————————————————–
Oxford professor: ‘Deze keer wordt de controle over mensen letterlijk‘
—————————————————————————————————————————————–
Het World Economic Forum heeft in alle stilte een artikel van zijn website gehaald over het inzetten van geluidsgolven om de ‘minds’ (gedachten en gedrag) van de bevolking te controleren. Nadat het artikel ‘Mind Control using Sound Waves?’ uit 2018 recent onder de aandacht kwam, werd het plotseling gearchiveerd, net als recentelijk met het infame ‘you’ll own nothing…’ artikel werd gedaan. De grote vraag is: waarom? Zijn ze inderdaad van plan om deze tech op grote schaal in te zetten, of maken ze er inmiddels al gebruik van?
In het geschrapte artikel ‘Mind control using sound waves? We ask a scientist how it works’ staat dat ‘non-invasieve neuromodulatie – het veranderen van de hersenactiviteit zonder gebruik te maken van chirurgie – een nieuw tijdperk in de gezondheidszorg lijkt in te gaan luiden. Doorbraken zouden betere behandeling van Parkinson en Alzheimer kunnen omvatten, pijn bij migraine kunnen verminderen, of zelfs cognitieve stoornissen kunnen terugdraaien die zijn veroorzaakt door hersenletsel.’
‘Maar wat gebeurt er als deze techniek om onze hersengolven te veranderen aan regulering ontsnapt en in de verkeerde handen valt? Stel dat een dictatoriaal regime toegang krijgt tot de methoden om de gedachten en gedragingen van zijn burgers te veranderen.’
En stel nu dat dit ‘dictatoriale regime’ een verkapte overkoepelende autoriteit is die naar eigen zeggen met groot succes is geïnfiltreerd in bijna alle overheden en regeringen – oftewel het WEF zelf?
‘Het werkt absoluut’
Volgens Antoine Jerusalem, professor technische wetenschappen aan de Oxford Universiteit, worden met non-invasieve neuromodulatie ultrasound golven op een gedeelte van het brein gefocust, zodat ze allemaal op een klein plekje samenkomen. Met de juiste parameters zou hiermee de activiteit van de neuronen in de hersenen kunnen worden veranderd.
Als je van oncontroleerbaar geworden neuronen af wilt, zoals bij epilepsie, dan zou je de energie kunnen verhogen om deze neuronen feitelijk te doden. Maar als je specifieke neuronale activiteit wilt stimuleren of blokkeren, dan moeten de ultrageluidsgolven nauwgezet worden gefinetuned.
Er is dus een verschil tussen ultrasound stimulatie waarmee weefsels worden verwijderd, en ultrasound neurostimulatie die bedoeld is om neuronale activiteit te controleren zonder het weefsel te beschadigen. ‘Het werkt absoluut, maar we begrijpen het nog steeds niet,’ legde professor Jerusalem uit.
De eerste aandoeningen waar wetenschappers naar kijken zijn Alzheimer, Parkinson en traumatische hersenbeschadigingen. Maar ook het ruggenmerg en het perifere zenuwstelsel (de verbindingen tussen het centrale zenuwstelsel en de organen) zouden ermee kunnen worden behandeld. Jerusalem: ‘Omdat het brein de facto het besluitvormingscentrum van zoveel processen is, kan het in mijn optiek op ieder daarvan worden gericht.’
‘We weten nog niet of we neuronen controleren of beschadigen’
Bij het proberen te ‘controleren’ van neuronale activiteit door minutieuze vibraties in het brein te sturen is het belangrijk dat de focus van het ultrageluid, de frequentie en de amplitude op de juiste wijze worden afgestemd, omdat anders het brein beschadigd kan raken. Dat was nu juist het heikele punt, althans, vier jaar geleden: hoe moet dit allemaal worden afgestemd. Dat proces is enigszins te vergelijken met het draaien aan de knop van een (oude) radio, totdat het gewenste station wordt gevonden.
Eén van de vele moeilijkheden is dat wetenschappers zeker moeten weten dat ze met deze geluidsgolven inderdaad neuronen controleren, en niet beschadigen. ‘De waarheid is dat we nog steeds niet weten hoe het proces werkt. En als je niet weet hoe het werkt, dan weet je niet wanneer het ‘teveel’ is.’
Overigens wordt er in de GGZ al ettelijke jaren met succes een methode toegepast bij patiënten waarvan men eveneens nog steeds niet precies weet hoe het in de hersenen werkt, maar wel dàt het werkt: EMDR. Traumatische ervaringen krijgen met EMDR (waar diverse vormen van bestaan) een andere ‘lading’, waardoor de vaak ontwrichtende impact op het denken en dagelijkse leven een stuk minder zwaar wordt, of zelfs geheel verdwijnt.
‘Het kan je genezen, verslaafd maken, of doden’
Vanuit biologisch oogpunt is ultrasound neurostimulatie te vergelijken met medicatie. Het kan je genezen, je kunt er verslaafd aan raken, en je kunt eraan sterven. Het gaat erom dat je binnen bepaalde grenzen en regels blijft. ‘Ethisch gezien is de wereld zo snel aan het veranderen, dat het lastig is in te schatten wat morgen acceptabel is wat vandaag nog niet het geval is.’
‘Ik ben er ook van overtuigd dat de menselijke natuur zo werkt dat als iets gedaan kan worden, het ook gedaan zal worden. De vraag is door wie. Ik zou liever hebben dat een eerlijke samenleving hier het voortouw in neemt, in plaats van een schurkenstaat zonder respect voor menselijk of dierlijk leven. Als wij over 10 jaar voorop willen lopen, dan moeten we vandaag beginnen met onderzoek te verrichten,’ vervolgde de professor.
‘De dag komt dat wetenschapper iemands gedachten kan controleren’
Op de vraag hoe dystopisch het zou kunnen worden, antwoordde hij dat ‘ik een dag kan zien aanbreken waarop een wetenschapper in staat zal zijn te controleren wat iemand in zijn gedachten ziet door het zenden van de juiste golven naar de juiste plek in diens brein.’ Hij verwacht dat er flink wat weerstand tegen deze tech zal komen, mede ‘omdat het niet zonder risico op misbruik is. Het zou een revolutionaire geneesmethode voor zieken kunnen zijn, of een perfect middel voor gewetenlozen om de zwakkeren te controleren. Alleen zal deze keer de controle letterlijk zijn.’
Het is de taak van wetenschappers om zaken te ontdekken die van nut zijn voor de mensheid, zo betoogt hij. Als iets wordt uitgevonden waarmee je iemand kunt genezen, dan kun je er vrijwel zeker ook het tegenovergestelde mee bewerkstelligen. Regelgeving dient in zijn ogen te voorkomen dat dit laatste gaat gebeuren.
Helaas laat de praktijk vrijwel altijd zien dat dit soort methodes altijd en vaak eerst door het militair-industriële complex worden gebruikt, verder ontwikkeld en ook ingezet.
EM ‘crowd control’ wapens
De Amerikaanse, Europese, Russische en Chinese strijdkrachten ontwikkelen bijvoorbeeld al jaren elektromagnetische- en sound wapens (zoals het LRAD Sound Canon) waarmee –soms op grote afstand- mensen kunnen worden bestookt. Die krijgen dan het gevoel alsof hun huid in brand staat, en/of krijgen een oorverdovende, zeer pijnlijke toon in hun hoofd geprojecteerd.
Deze wapens zouden al jaren worden ingezet bij ‘crowd control’ maatregelen om grote demonstraties e.d.. uit elkaar te jagen, zoals bij enkele BLM demonstraties in de VS werd gedaan. Bij ‘Gele Hesjes’ protesten in Frankrijk zouden eveneens speciale voertuigen zijn ingezet die met deze tech zouden zijn uitgerust.
Politici voeren enkel nog bevelen WEF en WHO uit
Op nogal naïeve wijze pleitte professor Jerusalem ervoor dat politici een communicatieplatform oprichten om langetermijnvisies te geven op ieder mogelijk terrein van onderzoek. Inderdaad, u ligt nu waarschijnlijk onder uw stoel van het lachen, want als de corona p(l)andemie ons één ding heeft geleerd is dat politici zich helemaal niets gelegen laten aan de mening noch het welzijn van het volk, maar enkel de feitelijke bevelen van het WEF en de door Bill Gates en de farmaceutische (vaccin)industrie gecontroleerde WHO uitvoeren, ongeacht wat hier de gevolgen van zijn.
Uit tal van Kamervragen van de weinige overgebleven kritische parlementariërs is keer op keer gebleken dat zelfs de wil ontbreekt om aanvullende kennis te vergaren, of ook maar enige kritische wetenschappers en experts te horen. Dus een ‘communicatieplatform’ kan er heel misschien pas komen zodra er weer meer parlementariërs en politici komen die a) beseffen dat zij in eerste instantie voor het volk werken en niet voor zichzelf, en b) leren wat communiceren eigenlijk inhoudt.
Xander
(1) en-Volve
maandag 6 juni 2022
Larry Fink’s Chairman's Letter to Shareholders
When my partners and I founded BlackRock 34 years ago, we believed in a new approach to asset management: one that was grounded in robust risk management and guided by client needs. And every day since our founding, we’ve listened to our clients. We’ve tried to anticipate the impact of long-term trends and macro developments on their portfolios. And we constantly evolved to stay ahead of their needs.
In our effort to better serve our clients, we have continuously remade BlackRock, and in doing so, disrupted the industry. We did it by building and enhancing Aladdin as the foundation of our investment process. We did it by combining active and index onto one platform at a time when many believed a firm had to choose one or the other– even though our clients wanted both. We did it by bringing together public and private markets capabilities and providing our clients a comprehensive, whole-portfolio approach.
BlackRock’s clients are long-term investors – representing pensions, insurers, governments and ultimately individual savers – and we take a long-term approach to investing in our own business. As more clients turn to BlackRock, and as we have grown over time, we have been able to make strategic investments, innovate and enhance the value we offer them. We remain as committed to our purpose and principles as we were in 1988. That is why we are focused on providing more choice across our platform, enabling access to the growth of capital markets to more people, and continuing to use our platform to benefit all of our stakeholders.
Providing more choice across our platform
There were plenty of people who had doubts about what ended up being our transformational acquisitions of Merrill Lynch Investment Managers and Barclays Global Investors in the 2000s. These transactions enabled us to reach more clients around the world and to build whole portfolio solutions for our clients by offering diversification across asset classes, including equities, fixed income, alternatives and cash, as well as active and index under one roof. And all of these asset classes and strategies were also brought together on one technology platform, Aladdin.
Today, we continue to be incredibly focused on serving our clients not simply by selling one investment strategy or another but by looking at the entire portfolio and helping them identify strategies that fit their unique preferences and goals. This includes giving clients more choice for how they want to partner with BlackRock – from using one of our ETFs to outsourcing their entire investment portfolio to us. We are able to provide this level of choice to clients because we invested in our platform over time and rallied around a One BlackRock culture that discourages turf wars and rewards collaboration across teams so that we all stay focused on what’s best for the client.
That commitment extends to how we think about evolving for the future, including our work to expand client options for how they participate in proxy voting decisions. Much like asset allocation and portfolio construction, where some clients take an active role while others outsource these decisions to us, different clients are interested in different levels of involvement when it comes to casting proxy votes. After talking with our clients, we used new technology and other innovations to offer proxy voting choice. This is now available to institutional clients representing just over $2 trillion of index equity assets1, including public pension funds serving over 60 million people2. We see this as just a first step. Our ambition over time is to continue developing new technologies and working with industry partners to expand voting choice for even more clients.
The majority of our clients are investing to fund retirement. The people they serve are teachers, nurses, firefighters and factory workers who are saving for their futures. As people live longer and healthier lives, their risk of outliving their savings is accelerating the “silent crisis” of financial insecurity in retirement. That is why BlackRock is working alongside our clients and partners to address income in retirement. In the United States, we shared in 2021 that our retirement income solution, LifePath Paycheck, was being embraced by plan sponsors. Today, six large plan sponsors whose plans together represent over $10 billion in target date investments and more than 150,000 participants, have elected to work with BlackRock to implement our LifePath Paycheck solution as the default investment option in their US employees’ retirement plans, subject to necessary approvals and conditions. We remain committed to helping more people experience financial well-being in retirement.
Enabling access to the growth of capital markets for more people
“Choice” is an incredibly important aspect of our work with clients. But for many people around the world, the fundamental need is simply “access.” They simply don’t have the access to the capital markets that they need to begin shifting from saving to investing. I have long been an advocate for the power of investing over the long term. For example, 40 years ago, a 25-year-old who saved $10,000 in bank deposits would have approximately $50,000 today as he or she reaches retirement. In contrast, that same $10,000 would be worth over $800,000 today if it had been invested in a broad-equity index such as the S&P 500. That is the power of long-term investing. More people around the world need access to that opportunity, and providing them that opportunity aligns with BlackRock’s purpose.
We are using our global reach and expertise to improve access to long-term investing in more places than ever before. In Europe and Latin America, for example, where investors had traditionally only used bank deposits, BlackRock is helping to build a new culture of personal investing. In Germany, nearly 2 million people – triple the number two years ago – are using iShares ETFs to invest through ETF savings plans. And in Brazil, locally listed versions of US iShares are now accessible on third-party direct platforms for minimums as low as $10. This has allowed Brazilians looking for a more convenient and affordable way to invest in global markets to invest $1 billion through iShares in less than a year. And as commission barriers have come down around the world, hundreds of millions of people now have access to ETFs commission-free and are choosing to invest with BlackRock to access capital markets.
Providing high quality at good value: continuing to use our platform to benefit all of our stakeholders
As more clients turn to BlackRock and we have grown to as a global asset manager, we see significant opportunity to continue to use our market reach and scale to drive better outcomes for our clients and results for our shareholders.
Our global market reach and scale benefits investors – especially retail investors – by making it easier to access markets with greater liquidity and lower costs. Through our iShares ETFs, for example, we offer more than 1,200 funds globally – the most of any ETF provider – so our clients can access a diverse range of asset classes and exposures. It has allowed millions of new investors to access high-quality investment strategies at good value. More than 120 million people have invested an average of $50,000 each in our ETF and index capabilities3, and we have used the benefits of scale to help our clients save more than $500 million globally through fee reductions in our ETFs over the past five years4.
Our platform also enables us to invest in superior market quality, including liquidity, price discovery and efficiency, through proprietary data and analytics. And it allows us to diversify our service providers and implement more efficient trading strategies through multiple intermediaries and better technology.
Scale affords us other competitive advantages too. It allows us to create new jobs, both directly at BlackRock and indirectly through our partners and vendors, and benefit our shareholders as well. Over the past 5 years, we have generated an average 6% organic base fee growth and welcomed over 5,000 new employees to the firm while delivering 150 basis points of margin expansion5.
BlackRock’s willingness and ability to adapt and evolve have been critical to our growth over time. We went from serving a handful of clients in one country to thousands of clients in more than 100 countries. Our employees have grown from 8 to 18,400. And since our IPO in 1999, we have generated a total return of more than 9,000% for our shareholders, well in excess of broader markets6.
zondag 5 juni 2022
‘Ik heb heel wat slechte jongens ontmoet’
Na zijn onderzoek naar de moord op Kennedy zet Wim Dankbaar zijn tanden in de Deventer moordzaak. Net als Maurice de Hond raakt Dankbaar ervan overtuigd dat justitie ‘klusjesman’ Michaël de Jong de hand boven het hoofd houdt.
Dit is het 21ste hoofdstuk van het in 2016 verschenen boek Complotdenkers. Elke dag verschijnt er een hoofdstuk op De Halve Waarheid. Bekijk hier het overzicht van alle hoofdstukken.
Als Wim Dankbaar en Peter R. de Vries in de Verenigde Staten zitten voor hun uitzending over de moord op John F. Kennedy komt het gesprek al snel op een actuele kwestie: de pogingen van Maurice de Hond om de wegens moord veroordeelde fiscaal-jurist Ernest Louwes vrij te krijgen.
Politie en justitie houden Louwes verantwoordelijk voor de in 1999 gepleegde moord op de rijke weduwe Jacqueline Wittenberg. Nadat de rechtbank in Zwolle Louwes in 1999 aanvankelijk vrijspreekt voor de ‘Deventer moordzaak’ besluit het gerechtshof in Arnhem om hem eind 2000 alsnog tot twaalf jaar cel te veroordelen.
Louwes legt zich echter niet bij dat vonnis neer en krijgt in de daaropvolgende jaren steun van een groeiende club medestanders die in zijn onschuld geloven. Behalve Louwes’ advocaat Geert-Jan Knoops strijdt ook opiniepeiler Maurice de Hond voor de vrijlating van de fiscaal-jurist.
Peter R. de Vries is niet onder de indruk van de argumenten van De Hond. Voor zijn programma heeft de misdaadverslaggever zich al meermaals over de zaak gebogen en hij meent dat Louwes wel degelijk de moordenaar is. ‘Peter zei: “Maurice is malende. Ik ken alle dossiers. Als je die leest, is het zonneklaar dat Louwes het heeft gedaan”’, herinnert Dankbaar zich. De zaak-Louwes laat Dankbaar echter niet los en weer thuis in Nederland besluit hij contact op te nemen met De Hond. ‘Hij begon me verhalen op te sturen. Toen ik die ging lezen, begon ik in te zien dat Maurice het bij het rechte eind had. En dat Peter R. de Vries dus fout zat.’
Dankbaar raakt ervan overtuigd dat de politie met het bewijsmateriaal heeft gerommeld om de werkelijke dader – volgens Dankbaar is dat ‘klusjesman’ Michael de Jong – buiten schot te houden. Dat politie en justitie De Jong niet vervolgen, kan volgens Dankbaar maar een ding betekenen. ‘Er moet een groot belang achter zitten om hem de hand boven het hoofd te houden. Het kan bijvoorbeeld te maken hebben met informatie die hij heeft over hoge functionarissen bij justitie.’
Over Demmink? ‘Dat hoeft niet per se’, zegt Dankbaar. ‘Het kunnen ook vrienden van Demmink zijn. Michael de Jong heeft een verleden in de jeugdzorg, hij heeft in tehuizen gezeten. Dat zijn broeinesten van pedofilie en kindermisbruik. Er gingen ook geruchten dat hij een homoseksuele relatie had met de psychiater, de overleden man van de weduwe-Wittenberg. Daarnaast is hij portier geweest bij een sekshuis en bij privéfeestjes. Hij zou dus heel goed iets kunnen weten. In ieder geval genoeg om ervoor te zorgen dat voor zijn daad een accountant wordt opgeknoopt.’
Dankbaar bestookt Peter R. de Vries met bewijzen van Louwes’ onschuld. De misdaadverslaggever zit daar echter niet op te wachten en er ontstaat onenigheid tussen de twee mannen die tijdens de reis naar de VS nog zo kameraadschappelijk met elkaar omgingen.
‘Het beeld dat ik van Peter had, dat van de grote misdaadverslaggever, begon langzaam af te brokkelen’, vertelt Dankbaar. ‘In een van zijn uitzendingen heeft hij Michael de Jong zelfs bij het graf van de weduwe laten benadrukken dat Ernest Louwes de dader was. Hij heeft de echte moordenaar dus een podium gegeven om de ten onrechte veroordeelde Louwes een trap na te geven.’
Zes maanden nadat De Vries en Dankbaar zijn teruggekomen uit de Verenigde Staten, besluit de laatste zichzelf toegang te verschaffen tot het e-mailaccount van de misdaadverslaggever. ‘In Amerika bleken Peter en ik toevallig dezelfde provider te hebben: XS4ALL’, legt Dankbaar uit. Omdat Dankbaar zijn laptop had meegenomen, checkte de misdaadverslaggever af en toe zijn mail op de computer van de gewezen IT-ondernemer.
‘Mijn laptop heeft toen Peters loginnaam en wachtwoord opgeslagen’, vertelt Dankbaar. ‘Sindsdien kreeg ik steeds de optie om via mijn eigen adres of dat van Peter in te loggen. Met die mogelijkheid heb ik zes maanden niets gedaan. Maar toen we ruzie kregen, won de nieuwsgierigheid het toch. Ik was wel benieuwd of ik misschien een mail kon onderscheppen waarin hij iets negatiefs over mij schreef.’
Zo’n mail komt Dankbaar niet tegen. Wel stuit hij op enkele ‘hete mails en foto’s’ die aan de misdaadverslaggever zijn gericht. ‘Ik kreeg er rode oortjes van’, aldus Dankbaar die de pikante berichten en foto’s doorstuurt naar enkele medestanders uit het Louwes-kamp. Een van die medestanders begint al snel met de mails te leuren bij verschillende media.
Als Peter R. de Vries daar lucht van krijgt, snapt de misdaadverslaggever meteen dat het Dankbaar moet zijn geweest die zijn e-mails heeft buitgemaakt. Hij doet aangifte en schuift dezelfde avond nog aan bij De Wereld Draait Door. De computervredebreuk ‘getuigt van een achterbaksheid die ik in dertig jaar misdaadjournalistiek nog niet heb meegemaakt’, vertelt de zichtbaar geïrriteerde misdaadverslaggever aan Matthijs van Nieuwkerk en tafelheer Marc-Marie Huijbregts. ‘En ik heb heel wat slechte jongens ontmoet.’
Over de inhoud van de mails wil de misdaadverslaggever in de uitzending niet uitweiden. ‘Het was privé- mail en dat houden we ook privé.’
Weekblad Privé denkt daar anders over en schrijft anderhalve week later wel over de inhoud van de mails. ‘Kan Peter R. zijn huwelijk redden?’, vraagt het roddelblad zich op zijn voorpagina af.
Net als Wim Dankbaar is ook Maurice de Hond bereid om ver te gaan. Zo huurt hij een recherchebureau in dat de opdracht krijgt om de vriendin van ‘klusjesman’ De Jong, Meike Wittermans, ‘mee te nemen’ naar een hotel in het buitenland. Het idee is dat Meike daar, buiten de invloedsfeer van haar vriend, wel bereid zal zijn om een verklaring over diens betrokkenheid bij de moord op de weduwe af te leggen.
Het plan mislukt: Wittermans reageert boos als de privédetectives haar na een achtervolging op straat aanspreken. Ze voelt er niets voor om met hen mee te gaan. ‘Ik vond het heel bedreigend, ik voelde me gestalkt’, zal Meike er later over vertellen aan misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink.
In oktober 2006 komt de opiniepeiler met het verhaal dat De Jong het moordwapen in het graf van de weduwe heeft verborgen. Pers en politiek springen bovenop het verhaal. Pauw en Witteman halen De Honds advocaat in de uitzending en de SP stelt kamervragen.
Ook Louwes’ advocaat, Geert-Jan Knoops, omarmt de theorie. Hij spant een rechtszaak aan en weet een rechter zo gek te krijgen om opdracht te geven om het graf van de weduwe te openen. Dat gebeurt nog op de dag van de uitspraak. De technische recherche vindt in het graf echter niets dat ook maar in de verste verte op een mes lijkt.
Ondertussen slaagt een medestander van De Hond erin om in te breken op het e-mailaccount van de advocaat van De Jong, Jan Vlug. In de daaropvolgende maanden deelt hij de e-mailberichten die bij de advocaat binnenkomen met de opiniepeiler en Dankbaar. Als de e-mailkraak uitkomt, in februari 2007, wordt eerst de 34-jarige hacker Dennis W. opgepakt. Een week later doet de nationale recherche ook huiszoeking bij De Hond en Dankbaar. De agenten nemen daarbij computers en dvd’s in beslag.
De Hond krijgt zijn pc’s een paar dagen later weer terug en gaat vrijuit. Dankbaar moet langer wachten op zijn twee desktops en laptop. In de tussentijd werkt hij op een oude spelletjescomputer van zijn kinderen.
Twee weken na de huiszoeking krijgt Dankbaar dan eindelijk een telefoontje dat hij zijn computers weer terugkrijgt. Maar als de agenten die avond met de pc’s van Wim op de stoep staan, blijkt dat ze niet alleen wat komen brengen. Ze zijn ook langsgekomen om Dankbaar mee te nemen naar het bureau. Hij wordt gearresteerd. Want Wim Dankbaar mag dan niet verantwoordelijk zijn geweest voor de e-mailkraak bij Jan Vlug, hij wordt ook nog verdacht van het inbreken op het emailaccount van Peter R. de Vries.
Twee nachten moet Dankbaar doorbrengen in een politiecel. Pure intimidatie, vindt hij. Zelf is hij er namelijk van overtuigd dat de politie hem helemaal niet heeft opgepakt omdat hij stiekem in de inbox van Peter R. de Vries heeft rondgeneusd. ‘Dat was ook absoluut niet strafbaar’, vertelt hij mij later. ‘Daar ben ik van overtuigd.’
Nee, de werkelijke reden voor de arrestatie zou Dankbaars onderzoek naar de Deventer moordzaak zijn geweest. Dankbaar beschikt namelijk naar eigen zeggen over bewijs dat justitie aanwijzingen over de betrokkenheid van De Jong bij de moord op de weduwe Wittenberg zou hebben vervalst.
‘Ik was daarin aan het wroeten, ik publiceerde erover. Daarom ben ik opgepakt’, meent hij. ‘Die arrestatie was bedoeld om mij te laten stoppen. De media hebben er vervolgens van gemaakt dat het was vanwege die kraak bij Peter R. de Vries.’
Het licht blijft permanent aan in de politiecel. ‘Geen pretje’, mailt Dankbaar me kort nadat hij weer is vrijgelaten, begin maart 2007. ‘Maar het is NIETS vergeleken met Ernest Louwes die nu al 6 jaar ONSCHULDIG in de gevangenis zit. Wat dat betreft vond ik het een ervaring die ik niet had willen missen.’
Door het verblijf in de cel is de toch al niet geringe bewondering die Dankbaar heeft voor de wegens moord veroordeelde fiscaal-jurist alleen maar toegenomen. ‘Een politiecel heeft minder luxe dan een gevangenis’, schrijft hij in zijn mail. ‘Dat is ook logisch want men wil bij een verhoor een situatie scheppen waar je zo snel mogelijk uit wilt. Zo hoopt men dan dat je dingen bekent die je niet hebt gedaan, hetgeen dus ook niet zelden gebeurt.’
Dankbaar wijst in zijn bericht aan mij op de zwagers Wilco Viets en Herman du Bois, die jarenlang onterecht vastzaten voor de moord op een jonge stewardess – de zogeheten Puttense moordzaak. En op de Vlaardinger Cees B., die vier jaar ten onrechte vastzat voor de zogeheten Schiedammer parkmoord.
Wat Wim maar wil zeggen: justitiële dwalingen komen in Nederland vaker voor dan je denkt. En volgens Dankbaar hoort ook de veroordeling van Ernest Louwes in dat rijtje thuis.
Gelet op de gerechtelijke dwalingen in de Schiedammer parkmoord en de Puttense moordzaak is het niet zo gek dat veel mensen vraagtekens zetten bij de gang van zaken rondom de Deventer moordzaak. Er bestaan namelijk enkele overeenkomsten tussen de drie zaken.
In alle drie de zaken is er sprake van slordig rechercheonderzoek. Bij de Schiedammer parkmoord en de Puttense moordzaak worden er daarom mensen veroordeeld die, afgaande op de gevonden DNA-sporen, nooit verantwoordelijk kunnen zijn geweest voor de moorden.
Bij de moord op de Deventer moordzaak lijkt er ook sprake van een justitiële dwaling. Politie en justitie zijn er na een zogeheten geurproef van overtuigd geraakt dat een mes, dat enige tijd na de moord wordt gevonden, het moordwapen moet zijn.
Later blijken de speurders het volstrekt bij het verkeerde eind te hebben: Ernest Louwes heeft het betreffende mes nooit vastgehad. En het is bovendien niet gebruikt om de rijke weduwe mee te vermoorden. Ondertussen is Louwes wel mede op basis van de geurproef tot een jarenlange gevangenisstraf veroordeeld. De tekortkomingen in het rechercheonderzoek en in de behandeling van de zaak bij de rechtbank en het Hof leiden ertoe dat de Hoge Raad in de zomer van 2003 opdracht geeft tot herziening van Louwes’ zaak. In afwachting van het vonnis in die herzieningszaak wordt hij vrijgelaten.
De media zijn op dat moment sterk op de hand van Louwes. De fiscaal-jurist is het slachtoffer van de tunnelvisie bij politie en justitie, is de teneur. Dat het Hof Louwes bij de nieuwe behandeling van zijn zaak nog moet vrijspreken van de moord, lijkt slechts een formaliteit. In werkelijkheid pakt de zaak compleet anders uit. Het openbaar ministerie trekt in de herzieningszaak weliswaar het boetekleed aan voor de grove fouten die eerder zijn gemaakt, maar komt vervolgens wel met nieuw bewijs op de proppen waaruit maar een conclusie valt te trekken: Louwes is de moordenaar.
Onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) naar de blouse van de vermoorde weduwe Wittenberg brengt namelijk verscheidene DNA-sporen van de fiscaal-jurist aan het licht: precies op de plaatsen waar de moordenaar haar met zijn mes tussen de ribben heeft gestoken. Ook wordt er een bloedspoor aangetroffen dat van Louwes afkomstig is. Zijn bloed zit in de kraag van de blouse. Vlakbij de plek waar de moordenaar de weduwe heeft gewurgd.
Dit bewijs maakt de Deventer moordzaak meteen compleet onvergelijkbaar met de Schiedammer parkmoord en de Puttense moordzaak. Daar werden immers onschuldigen opgesloten hoewel het DNA-bewijs voor hen ontlastend was. Het DNA wees in die zaken steeds in de richting van heel andere daders. In het geval van de Deventer moordzaak wijzen de DNA-sporen daarentegen wel in de richting van degene die volgens politie en justitie de dader is.
De Louwes-lobby laat zich daardoor echter niet overtuigen. Wim Dankbaar meent bijvoorbeeld dat er vuil spel is gespeeld. ‘Dat DNA is naar mijn overtuiging drie jaar later op de blouse aangebracht’, vertelt hij mij. Het is dezelfde verdediging die Louwes ook zelf tijdens de rechtszaak gebruikt: politie en justitie zouden proberen hem erin te luizen met vals DNA-bewijs.
De rechtbank blijkt echter niet gevoelig voor die theorie. En ook Geert-Jan Knoops, de advocaat van Louwes, gelooft niet in dergelijke fraude. Daar is een goede reden voor. Degene die bij het NFI onderzoek heeft gedaan naar de blouse van de vermoorde weduwe is namelijk dezelfde persoon die er eerder voor zorgde dat Louwes’ zaak werd heropend. Uit zijn onderzoek bleek toen dat het mes, dat volgens politie en justitie het moordwapen was, helemaal geen DNA-sporen van Louwes en de weduwe bevatte.
‘Tot op de dag van vandaag zijn er mensen die beweren dat ik in een groot justitiecomplot zit om Louwes achter de tralies te houden’, vertelt de betreffende NFI-onderzoeker, Richard Eikelenboom, daarover in het boek De Deventer moordzaak van Bas Haan. ‘Die realiseren zich blijkbaar niet dat mijn eerste onderzoek ervoor gezorgd heeft dat hij vrijkwam. Daardoor dacht vrijwel iedereen dat Louwes onschuldig was, ik ook.’
Dat zoveel mensen in de onschuld van Louwes geloven, heeft alles te maken met beeldvorming. De beelden van Louwes’ veroordeling in de herzieningszaak zorgen ervoor dat er een golf van medelijden door Nederland gaat.
Miljoenen tv-kijkers zien hoe Louwes, die alweer ruim een halfjaar op vrije voeten is, opnieuw wordt opgepakt. Als de president haar vonnis heeft uitgesproken, komt de parketpolitie op Louwes aflopen om hem mee te nemen. Louwes probeert zich te verzetten tegen de aanhouding en ontsteekt in woede. ‘Nee, ik ga niet mee!’, roept hij terwijl de agenten hem vastpakken. ‘Ik ga niet. Verdomme!’ In een mum van tijd ligt Louwes op de grond. Bovenop hem zitten vier agenten.
De beelden van Louwes’ woede-uitbarsting, die veelvuldig worden herhaald op tv, maken diepe indruk. Bas Haan schrijft erover in zijn boek: ‘De mensen die Louwes op televisie veroordeeld zagen worden, nemen niet het DNA of de andere feiten in de zaak als uitgangspunt voor hun overtuiging, maar de voorgeschiedenis en bovenal hun eigen waarneming van Louwes: “Dat kun je niet acteren. Die man is onschuldig.”’
Dat is ook de overtuiging van Maurice de Hond. Als hij een jaar na de nieuwe veroordeling van Louwes wordt geïnterviewd door Intermediair verklaart hij medelijden te hebben met de fiscaal-jurist. Dat het openbaar ministerie tijdens de herzieningszaak met nieuw DNA-bewijs kwam, noemt hij ‘onmenselijk, temeer daar ik ervan overtuigd ben dat hij onschuldig is’.
In een tv-interview trekt De Hond een parallel tussen de situatie van de veroordeelde accountant en zijn ouders die in een concentratiekamp hebben gezeten. ‘Het ergste wat er is, is machteloosheid. Dat je rechteloos en machteloos bent.’
Het medelijden dat menigeen met Louwes heeft, verwordt bij een klein clubje complotdenkers al snel tot een heksenjacht op Michael de Jong. Die krijgt op internet de schuld voor de moord op de weduwe Wittenberg in de schoenen geschoven.
Er wordt ook volop gespeculeerd over De Jongs persoonlijkheid en zijn verleden. Volgens de verhalen op internet is hij een seksueel misbruikte, aan de alcohol en drugs verslaafde agressieveling. Hij zou een voormalig psychiatrische patiënt zijn die werd behandeld door dokter Wittenberg. Die laatste zou hij volgens sommige complotdenkers overigens eveneens hebben vermoord. Een crimineel is hij sowieso.
‘Michael de Jong heeft het karakter om een moord te plegen’, vertelt Wim Dankbaar mij. ‘Hij was agressief, vooral als hij dronken was. En hij had altijd een mes bij zich.’
Bovendien had De Jong een duidelijk financieel motief om de weduwe om te brengen, zo is de consensus in het Louwes-kamp. Dankbaar: ‘De weduwe Wittenberg kwam elke dag bij het graf van haar overleden man. Op de dag van de moord vertelde ze de beheerder dat ze Michael de Jong op bezoek zou krijgen. Daar zag ze enorm tegenop, omdat ze hem wilde vertellen dat ze hem uit haar testament zou schrappen.’
‘Michael de Jong vertelde iedereen dat hij binnen een paar jaar heel rijk zou zijn. Dan is het natuurlijk een enorme streep door de rekening als je te horen krijgt dat je niets krijgt en dat ze alle banden met je wil verbreken. Dan wil je wel ontploffen, zeker als je wat agressief aangelegd bent.’
Het beeld dat de Louwes-lobby van De Jong schetst is grotendeels onwaar, zo blijkt uit de uitstekende reconstructie van Bas Haan in zijn boek over de Deventer moordzaak.
Het begint er al mee dat De Jong, in tegenstelling tot wat De Hond voortdurend beweert, helemaal geen klusjesman is. Hij leerde dokter Wittenberg en diens vrouw kennen via de antiekwinkel waar hij werkte. Hij is nimmer zijn patiënt geweest. Hij is überhaupt nooit een psychiatrisch patiënt geweest. Dat laatste mag je gerust een wonder noemen gelet op de lastercampagne die De Hond en consorten tegen hem hebben gevoerd.
Vanwege een allergische aandoening kan De Jong de meeste drugs niet gebruiken. ‘Als ik drugs zou gebruiken, loop ik het risico dat ik ter plekke dood neerval’, vertelt De Jong aan Bas Haan. Om een en ander te bewijzen overlegt De Jong een doktersverklaring aan de journalist.
En anders dan Ernest Louwes, die voordat hij werd veroordeeld voor de moord op de weduwe Wittenberg al twee keer eerder met de politie in aanraking kwam (wegens oplichting, valsheid in geschrifte en verduistering), heeft De Jong een blanco strafblad.
Dan zijn motief. Volgens de Louwes-lobby zou De Jong de weduwe om financiële redenen hebben vermoord. Hij zou een lening bij haar hebben die hij niet kon terugbetalen en/of zij zou van plan zijn geweest hem uit haar testament te schrappen of zijn aandeel in haar erfenis flink te verlagen.
Maar is dat eigenlijk wel zo? De Jong heeft inderdaad een keer vijfduizend gulden van het echtpaar-Wittenberg geleend. Die lening heeft hij op het moment van de moord echter al lang en breed terugbetaald.
Tot slot de erfenis. Anderhalve week voor de moord, op 13 september 1999, heeft de weduwe haar testament met hulp van Ernest Louwes aangepast. In tegenstelling tot wat Louwes’ medestanders later zullen beweren is er daarbij echter geen sprake van dat De Jong minder geld zou krijgen. Volgens het laatste testament van de weduwe had De Jong recht op 25.000 gulden, evenveel geld als volgens haar voorlaatste testament dat ze tweeënhalf jaar eerder had laten opmaken.
Er was dus geen enkele reden voor De Jong om in woede te ontsteken, zoals bijvoorbeeld Dankbaar meent. Het idee van de complotdenkers dat de testamentswijziging van de weduwe zo vlak voor haar gewelddadige dood mogelijk iets zegt over het motief van de moordenaar is desalniettemin helemaal niet zo gek.
Die aanpassing zorgt er namelijk voor dat Louwes wordt benoemd tot de executeur-testamentair: hij zal degene zijn die bij het overlijden van de weduwe de miljoenenerfenis mag beheren.
Bij dat beheer gaat Louwes na de gewelddadige dood van de weduwe op aparte wijze te werk: zo zeer zelfs dat hij de aandacht trekt van de rechercheurs die bij het sporenonderzoek in het huis van de vermoorde weduwe ook al zijn vingerafdruk zijn tegengekomen. Zo stort hij het geld dat hij uit een kluis van de weduwe haalt (17.000 gulden) niet op een rekening van het accountantskantoor waar hij werkt, maar op een speciaal voor deze gelegenheid geopende privérekening. Hij probeert vervolgens ook een verzekeringsmaatschappij zover te krijgen om het geld van de levensverzekering (bijna 410.000 gulden) op die rekening te laten uitkeren.
De verzekeraar trapt daar echter niet in. Dat de erfenis van de weduwe anderhalve week voor de moord is aangepast en dat degene die de erfenis zou gaan beheren het geld nu op zijn privérekening wil laten storten, vindt de verzekeringsmaatschappij verdacht. De verzekeraar licht de politie en de werkgever van Louwes in.
Zo komt Louwes steeds nadrukkelijker in beeld als mogelijke dader. Maar er is meer. Zo is Louwes de laatste persoon die met de weduwe heeft gebeld. Dat deed hij toen hij vlakbij haar huis was. Het signaal van zijn mobiele telefoon wordt althans opgepikt door een antenne die in de buurt van het huis van de weduwe staat.
Zelf houdt Louwes vol dat hij op het moment van dat telefoontje op een heel andere plaats was, dertig kilometer verderop. Tot op de dag van vandaag voeren zijn medestanders allerhande theorieën aan om deze vermoedelijke leugen recht te praten. Zo zou er sprake kunnen zijn geweest van een ‘atmosferische storing’ waardoor het telefoongesprek van Louwes op miraculeuze wijze werd opgepikt door de telefoonantenne die – wat een toeval – bij het huis van de weduwe stond. Overtuigend is deze verdediging van Louwes allerminst.
Tel daarbij op dat het DNA van Louwes werd aangetroffen op de blouse van de weduwe, en dat bij geavanceerd DNA-onderzoek naar het nagelvuil van de weduwe materiaal werd aangetroffen dat wel van Louwes maar onmogelijk van De Jong kan zijn en de conclusie is onvermijdelijk: Louwes heeft de weduwe vermoord, vermoedelijk om er financieel beter van te worden. Hij is geen martelaar maar een moordenaar.
Morgen: ‘Onze ruiten zijn ingegooid, onze banden lek gestoken’
Wat beweegt complotdenkers? Zijn het paranoïde geesten of lijkt hun geloof in samenzweringstheorieën eigenlijk nog het meeste op religie? Voor het boek Complotdenkers dompelde ik me onder in de wereld van de samenzweringsgelovigen. Ik sprak verscheidene Nederlandse complotdenkers. Van een herhaaldelijk veroordeelde ex-journalist die de jacht heeft geopend op pedo-netwerken tot een anti-vaccinatieactiviste die ervan overtuigd is dat de Holocaust zwaar wordt overdreven. En van een succesvolle ondernemer die meent de moord op John F. Kennedy te hebben opgelost tot een oprichter van een politieke partij die de luchtmacht wil inzetten tegen chemtrails sproeiende vliegtuigen. Nu is er een geactualiseerde editie met aandacht voor onder meer QAnon, coronacomplotten en Donald Trump. Koop de geactualiseerde editie van Complotdenkers nu. Het boek is bij elke boekwinkel te bestellen.
vrijdag 3 juni 2022
Als de waarheid over Adrenochrome naar buiten komt, gaat Hollywood ten onder
Het klinkt absurd: elite figuren die tijdens Satanische rituelen kinderen verkrachten, martelen en hun bloed drinken om ze vervolgens ritueel te vermoorden. Is dit simpelweg een belachelijke complottheorie, of zit er meer achter? De waarheid is soms vreemder dan fictie. Soms is de waarheid gruwelijker en absurder dan menigeen zich kan voorstellen.
In veel eerdere artikelen schreef ik over een geheime Cabal die zich bezig houdt met Satanische rituelen. Getuigen die deze rituelen overleefden, vertellen over zaken die voor normale mensen bijna niet te bevatten zijn. Het zijn ongelooflijke getuigenissen, die veel mensen bij voorbaat van tafel vegen. Dit ongeloof is de Cabal’s grootste bescherming. Het is té grotesk, té extreem, té kwaadaardig en dermate grootschalig, dat gewone mensen zich niet voor kunnen stellen dat dit waar zou kunnen zijn.
De grootste denkfout om de praktijken van psychopaten te begrijpen, is te veronderstellen dat zij zijn zoals jij zelf bent. Dat psychopaten dezelfde moralen hebben en zij bepaalde grenzen nooit zouden overschrijden, omdat jij dat niet zou doen. Psychopaten hebben echter geen gewetensbezwaren en zijn bereid om alles te doen voor macht, rijkdom, status en uiterlijk. En aan het uiterlijk kun je een psychopaat niet herkennen. Vaak zijn het keurige mensen met voorbeeldige manieren in hun openbaar optreden. Ze hebben vaak meerdere gezichten.
In mijn onderzoek naar Satanisch ritueel misbruik moet ik helaas concluderen dat kindofferspraktijken daadwerkelijk bestaan. Mijn informatie komt niet alleen uit boeken en het internet, er zijn ook mensen, slachtoffers of insiders, die deze informatie persoonlijk aan mij hebben bevestigd.
Het grootste geheim van Hollywood
Hollywoodsterren staan erom bekend alles te doen om er zo jong, slank en sexy mogelijk uit te zien. We kennen de verhalen van extreme diëten, levensstijlen, plastische chirurgie en botox. Het grootste geheim is echter het drinken van Adrenochrome. Een peperdure drug, die niet alleen zorgt voor een high, maar ook een levenselixer is en een verjongend effect heeft. Mensen kunnen er tientallen jaren jonger uitzien dan ze werkelijk zijn.
Adrenochrome is een drug gemaakt van geadrenaliseerd bloed. Wanneer de donor extreme pijn en angst ervaart doordat het geterroriseerd wordt, reageert het lichaam van het slachtoffer door een enorme hoeveelheid adrenaline te produceren voor de fight or flight-reactie. Wanneer deze piek het hoogste is wordt het bloed afgetapt uit de halsslagader of uit de hersenen. Deze procedure kan meermalen herhaald worden, totdat het slachtoffer sterft aan de verwondingen of door uitputting. Hoe jonger de donor, hoe groter het verjongende effect is. Het bloed van jonge kinderen biedt de hoogste opbrengst.
Adrenochrome is online te koop
Nog steeds niet overtuigd dat dit daadwerkelijk plaatsvindt? Kijk dan naar het patent op Adrenochrome en het patentdocument uit 1985. Deze stond tot voor kort op naam van 3M. De drug is ook bekend onder de naam C9H9NO3, een weergave van de scheikundige formule. Er zijn zelfs wetenschappelijke studies gedaan hoe je adrenaline zo goed mogelijk kunt omzetten naar Adrenochrome.
Adrenochrome wordt verkocht op de zwarte markt, het Dark Web of gewoon online. Adrenochrome.net biedt speciale bitcoins om online Andrenochrome te kopen via een afgeschermd gedeelte van het internet. “Adrenochrome (ADC) is een ERC20-token dat speciaal is ontworpen om de snelle, cryptografisch veilige internationale handel van de chemische verbinding Adrenochrome (C9H9NO3) te vergemakkelijken.”
Met deze ADC cryptovaluta kunnen mensen het product ook op het internet, buiten het Dark Web kopen. Daarbij moet het IP-adres goedgekeurd zijn om toegang te kunnen krijgen. Op hun website staat: “Elke transactie op de Adrenochrome-blockchain brengt een kleine transactiekost met zich mee (“aderlating”), die automatisch wordt herbelegd in onze activiteiten met betrekking tot de wereldwijde inkoop, productie en distributie van Adrenochrome.”
De productuitleg spreekt boekdelen: “Adrenochroom is de chemische verbinding met de moleculaire formule C9H9NO3 die wordt gesynthetiseerd door de oxidatie van adrenaline in de bloedbaan. Het is een krachtig verjongend, psychotroop elixer dat wordt geoogst uit de pijnappelklier van kinderdonoren.” (…) Het “wordt gesynthetiseerd door de oxidatie van adrenaline, afkomstig uit het bloed van menselijke kinderen.
“Adrenochroom is het puurste product op de markt, geoogst onder strikt gereguleerde voorwaarden uit onze internationale toeleveringsketen van kinderdonoren.” Kijk ook naar het glossy promofilmpje waarin men een peuter laat zien met de woorden ‘sourcing’ (inkoop), ‘harvesting’ (oogsten) en ‘trafficking’ (kinderhandel).
Een ritueel van duizenden jaren oud
Rituelen van bloedoffers gaan minstens terug tot het tijdperk van het oude Soemer en Mesopetamië en de tijd van de Annunaki. Ook in andere culturen hadden offertempels boorgaten en een klein kanaal waarmee het bloed van de offers in de tempel werd afgevoerd en verzameld. Duizenden jaren geleden gebeurde dit nog in het openbaar, maar na verloop van tijd ging deze praktijk ondergronds. Vaak letterlijk, aangezien dit vaak in de catacomben, kelders of in ondergrondse tunnels en DUMBS plaatsvindt.
Op antieke afbeeldingen is te zien dat offerrituelen in verschillende culturen plaatsvonden en het bloed ook opgevangen werd. Vandaag de dag is de symboliek die naar bloedrituelen verwijst in gebruik gebleven. Bijvoorbeeld de rode loper, dat een bloedspoor symboliseert. Ironisch genoeg is dat uitgerekend een symbool van Hollywood, waar veel sterren (en daders) verheerlijkt worden vanwege hun jonge uiterlijk.
In bovenstaande video worden verschillende aspecten van Adrenochrome besproken.
Ondergrondse Adrenochrome-laboratoria
Onder de tempel op Epstein’s eiland bevonden zich tunnels en ondergrondse ruimtes. Ook hier zou bloed voor Adrenochrome afgetapt zijn bij jeugdige slachtoffers. Vanuit Disney Land vertrok de Disney Cruise Line naar Little St. James Island. Zo kon men kinderen aanleveren zonder dat het zou opvallen. De boot kwam via een ondergrondse sluis direct uit bij de tunnels. Enkele maanden voor zijn arrestatie heeft Jeffrey Epstein tientallen miljoenen besteed om de hele boel vol te laten storten met beton.
Adrenochrome wordt echter ook op veel grotere schaal geproduceerd. Onder andere in DUMBS, Deep Underground Military Bases, die voor kort allemaal in handen waren van de Deep State en het Secret Space Program. Kinderen zitten daar in kooien en krijgen elektroshocks om de adrenalineproductie op gang te brengen. Er zijn ook andere methoden om het kind te terroriseren. Een dergelijk filmpje staat op de beruchte laptop van Anthony Weiner. Ook in Oost-Europa schijnen er grootschalige Adrenochromefabrieken te zijn. Het zijn altijd de kwetsbare kinderen, vaak maar niet uitsluitend, uit arme landen.
Adrenochrome kwam ook uit laboratorium in Wuhan
Met de arrestatie van Jeffrey Epstein, de strengere grenscontrole aan de Mexicaanse grens, de jacht op de MS13-bende en invallen in de DUMBS zijn de vaste aanleverroutes van Adrenochrome afgesneden. Het laboratorium 3B Scientific Corporation in Wuhan was een van de overgebleven leveranciers van Adrenochrome (klik cancel bij openen van link). In Wuhan vonden in 2019 toevallig ook de internationale Military War Games plaats. Vervolgens was de stad het epicentrum van het coronavirus-uitbraak, waarvan nu zelfs de mainstream media toegeeft dat het virus zeer waarschijnlijk afkomstig is van het P4 laboratorium in Wuhan.
De vraag is of er een verband is tussen al deze zaken. In de Q-beweging circuleert het gerucht dat een bepaalde partij Adrenochrome besmet is met het virus, of zelfs met een andere virusstreng die traceerbaar is bij bloedonderzoek. Men speculeert dat dit de oorzaak zou zijn dat een opvallend hoog percentage sterren besmet is geraakt met het coronavirus. Er zijn vooralsnog geen bewijzen die dit bevestigen. Bovendien kunnen hooggeplaatste personen een besmetting ook veinzen om onder te duiken, of om een (huis)arrest te verbloemen.
Follow the White Rabbit
Een andere populaire meme in de Q-beweging is het gezegde “Follow the White Rabbit.” Dit kan meerdere betekenissen hebben. Het kan verwijzen naar het Playboy-logo als symbool voor een elite pedonetwerk waarin Hugh Hefner een centrale rol speelde. We zien deze konijnenoren terug bij elite seksclubs, MK-Ultra seksslaven en in Satanische kunst. Kunstenaar Alex Podesta gebruikt veel witte konijnen in zijn kunstwerken, vaak taferelen die verwijzen naar kindermisbruik. Hij beeldt ook zichzelf af als volwassen ‘bunny’, dat een teken kan zijn dat hij zelf als kind misbruikt is.
De film Alice in Wonderland werd vaak gebruikt voor het programmeren van MK-Ultra-slachtoffers en sterren in ‘Hollyweird’. Alice (de slaaf) volgt het witte konijn (de handler) en krijgt de instructie “Follow the White Rabbit” om in het konijnenhol af te dalen. Het onderzoeken van de (alternatieve) waarheid wordt in de waarheidsbeweging ook wel omschreven als: “going down the rabbit hole” (afdalen in het konijnenhol). Waarbij je geen idee hebt hoe diep je zult gaan, hoe verreikend de info is en in welke bizarre en duistere wereld je terecht zult komen.
Wanneer je het Adrenochrome-molecuul kantelt lijkt het op een wit konijn. Het onderzoek naar Satanisch ritueel misbruik en de productie van Adrenochrome is een voorbeeld van ‘afdalen in het konijnenhol’. Het is een onthutsende waarheid waarbij men geconfronteerd wordt met de meest duistere kant van onze krankzinnige wereld. Het is hoe dan ook een overduidelijk teken van een doorgeslagen systeem van egoïstische hebzucht en machtswellust, waarvoor kinderen op grote schaal misbruikt worden.
Ik ben ervan overtuigd dat er operaties gaande zijn die het tij proberen te keren. Drugskartels en mensenhandelaren worden opgerold. DUMBS worden overmeesterd, kinderen worden bevrijd. Wellicht nog niet in de aantallen, omvang en met de snelheid die we graag zouden zien, maar het proces is wel in gang gezet. Wat je ook van Trump mag denken en welke twijfel je ook hebt ten aanzien van zijn ware rol, hij heeft zich vanaf het begin van zijn presidentschap hard gemaakt voor het stopzetten van kindermisbruik en mensenhandel.
Militaire operaties
Begin april 2020 kondigde president Trump grootschalige militaire operaties aan om de drugskartels op te rollen. In de persconferenties over de Covid-19-crisis spreekt hij regelmatig over een kwaadaardige “onzichtbare vijand.” Hij zinspeelde op “licht aan het einde van de tunnel” en het Paasweekend waarin een belangrijk doel zou zijn gehaald. Wat als hij het toen niet had over de corona-epidemie, maar over een andere onzichtbare vijand?
Volgens journalist Timothy Holmseth, die zegt onderdeel te zijn van het Pentagon Pedophile Task Force, speelt ook Melania Trump een prominente rol in de strijd tegen kinderhandel. Met Pasen las Melania het verhaal “The Little Rabbit” voor, dat gaat over een wit konijn dat gered wordt, onderdak vindt en uiteindelijk naar huis gaat. Toeval? Dat doet me denken aan Q: “Do you believe in coincidenses?” (Geloof jij in toeval?).
Ella Ster* | bron: ellaster.nl
Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”
Wil je reageren?
Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle discussie worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden.
Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.
Dit delen:
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- 20Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)20
- Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend)
Gerelateerd
S.O.S Woody is in gevaar
Hollywoodster Kirsten Dunst plaatste afgelopen week een opmerkelijke foto op haar Instagram-pagina. Het heeft waarschijnlijk alles te maken met de hevige strijd die nu in Hollywood plaatsvindt. De boodschap: “Help, Woody is down.” is een van de signalen dat het pedonetwerk in Hollywood wordt opgerold. Een uitgebreid verslag van de…
In "Pedonetwerken"
In gesprek met Sarah Westall: Er is licht aan het einde van de tunnel
Sarah Westall is één van de journalisten binnen de waarheidsbeweging, die altijd zeer begaan is met het lot van kinderen en grootschalig kindermisbruik. Afgelopen week sprak ik met haar over de ontwikkelingen omtrent de militaire operaties rondom het schoonvegen van de DUMBS (Deep Underground Military Bases). “Er is licht aan…
In "Pedonetwerken"
Het grootste geheim van Hollywood
Beroemdheden gaan tot het uiterste om te verjongen. Gaat men echter zover dat men hiervoor bloedtransfusies van kinddonoren wil gebruiken? Dit blijkt inderdaad het geval te zijn. Vooral bloed rijk aan adrenaline of adrenochrome blijkt een verjongend effect te hebben en veel energie te geven. Het is effectiever dan plastische…
In "Pedonetwerken"