Deze beroemde woorden van Nikola Tesla kent u vast wel: “Als je de geheimen van het universum wilt ontdekken, denk dan in termen van energie, frequentie en vibratie.” Wat hij echter beter had kunnen doen is ons vertellen dat we in een simulatie zitten en de wetmatigheden die op de originele aarde golden anders zijn dan binnen de plasmakoepels gebouwd op het oppervlakte van die originele aarde.
In mijn nieuwe boek laat ik zien hoe de aarde ooit onderdeel van het Proto Saturnus systeem was, dat vergelijkbaar is met een levende cel in een lichaam. Je zou het ook kunnen vergelijken met een molekuul waarom elektronen zweven. De kern houdt de elektronen in hun cirkelvormige baan, vanwege het ladingsverschil, waardoor ze elkaar aantrekken. Bij het in balans zijn van lading en afstand, ontstaat een vaste baan rondom de kern.
In dat boek vindt u de video die uitlegt dat Saturnus dan ook de kern vormde en Venus, Mars en de Aarde daarom heen cirkelden. Het geheel aan elektromagnetische veldlijnen vormde een plasma schil rondom het levende Proto Saturnus dwergstelsel. Het was als het ware een levende cel, die van buiten een rode gloed leek te hebben. Op de aarde was er sprake van een paarsige vochtige atmosferische gloed (purple rain) en vanaf de aarde zag je soms Saturnus, Venus en Mars in één lijn staan, waardoor het ‘black hole sun’ fenomeen optradt (lees verder onder de afbeelding).
Bovenstaande schets is een vereenvoudigde weergave, van de constellaties, waarbij u zich voormoet stellen dat alle bollen om hun eigen as draaien en Venus, Mars en de Aarde elk in de cirkelvormige baan rondom Saturnus bewegen. Op één moment in de tijd (Saturnalia?) heb je dan dat alle 4 in een lijn staan en dan krijg je het ‘wiel in de lucht’ effect dat we in vele mythologische afbeeldingen terugvinden.
In mijn boek licht ik toe hoe deze originele Proto Saturnus configuratie (de levende plasmacel) vernietigd werd door de exosoomreactie die de vernietigingsplaneet in de nabijheid van het stelsel bracht. Dit zorgde voor plasmaontlading tussen het oppervlakte van die vernietiger en het Saturnus stelsel. Het rukte het gehele systeem uit haar elektromagnetische balans, waardoor de plasmabol onstabiel werd en feitelijk wegviel. Plasma ontlading tussen de verschillende planeten zorgde voor het smelteffect waarvan we nu nog vele restanten op aarde terug zien (zoals getoond middels foto’s in het boek).
Saturnus, Venus, Mars en Aarde werden zo naar “de afvalbak” van het gezonde universum op sleeptouw genomen, waar ze als dode planeten achterbleven.
De bouwer van het Proto Saturnus systeem, identificeer ik in het boek als zijnde Lucifer. Hij is degene die zich in de religieuze geschriften als ‘schepper’ en God presenteert en tegelijk het goed en kwaad (de Christus en de Satan) representeert. Hij zag deze exosoomreactie aankomen, omdat hij wist dat de Echte God (de Singulariteit of ‘de stamcelcode van het universum’) dit als failsafe mechanisme in de code van het universum ingebouwd had.
Het is belangrijk om in dit kader de in het boek uitgelegde betekenis van consciousness en materie te ontdekken, want dan begrijpt u dat ook het originele universum gematerialiseerd is vanuit code door de waarneming vanuit consciousness. Je zou het ook een simulatie kunnen noemen, maar omdat het het origineel is en een simulatie het origineel nabootst, noem ik het ‘het originele universum’.
Lucifer zag het vernietigingsmoment aankomen en had geen zin zich te conformeren aan de regels van het originele universum. Hij zag meer potentie in het uitbreiden van zijn macht. En dat (die egocentrische neiging) was precies de reden waarom de originele code van het originele universum die failsafe code ingebouwd had.
Het was dus gegarandeerd dat het failsafe moment (het aanmaken van een vernietiger) eraan zat te komen. Daarvan was Lucifer zich ten zeerste bewust. En dus bouwde hij een backup machine (welcome to the machine); de ark van Noach. Geen houten boot, maar een code backupsysteem; een computersysteem dat de originele aarde zou kunnen herbouwen na de vernietiging, bovenop het oppervlakte van diezelfde originele aarde.
In mijn boek licht ik toe hoe die backup technisch gezien werkt. Het is de combinatie van een spinnend elektromagnetisch ringveld in een vacuüm dat de plasmasfeer opbouwt. U ziet daarvan een video in het boek. Dat plasma vormt als het ware ‘het scherm’ waarbinnen materie zich materialiseert.
Daar waar het Proto Saturnus plasma een bolschil rondom Saturnus, Venus, Mars en de Aarde vormde (een mega atmosfeer), bevinden we ons nu (als een stipje op een knikker) onder een plasmakoepel op het oppervlakte van die originele aarde. Niet te vergelijken qua grootte!
Het plasma wordt nu niet gevormd door het elektromagnetische ladingsverschil tussen de verschillende planeten die rond de Saturnus kern cirkelen. Nee, dat plasma wordt nu gevormd door een (CERN-achtig) elektromagnetischringveld generator. Dat betekent dat de elektromagnetische veldlijnen nu een boogvormig patroon hebben, terwijl ze op de originele aarde (in haar originele Proto Saturnus constellatie), recht omhoog liepen (richting de Saturnus celkern).
U kunt zich nu de oude foto’s van zeppelins (die vrijwel overal in de geschiedenisboeken en van Google verwijderd zijn) voorstellen. Je hebt slechts een helium balon en een magneet nodig om op te stijgen. Een tweede magneet (op een horizontale as) kon voor de voortstuwing zorgen (door verticaal gerichte elektromagnatische veldlijnen).
Zijn dat dan foto’s uit van de tijd van de orginele aarde? Ja, alle technologie die we nu kennen, bestond al (en veel meer dan wij nu kennen). En veel vanuit het origineel is nog geconserveerd terug te vinden in gebouwen die de plasmaontlading overleefden.
Feitelijk was het zo tevens kinderlijk eenvoudig om grote bouwerken te realiseren met massieve blokken gesteente. Je hoefde slechts de elektromagnetische lading van zo’n rotsblok aan te passen en het kwam omhoog in de richting van het opwaards gerichte elektromagnetisch veld van de aarde. De ‘zwaartekracht’ was dus veel lager dan die we nu ervaren, waardoor je ook veel hogere bouwwerken kon maken. Wordt het nu duidelijk hoe de piramides gebouwd zijn? Waarschijnlijk wel!
Ik zou dus een aanpassing willen doen op de richting waarin Nikola Tesla ons wees en het volgende willen stellen: “Als je de geheimen van het universum wilt ontdekken, denk dan in termen van elektromagnetische lading, plasma, materialisering van code vanuit consciousness en besef je het verschil tussen het origineel en de simulatie.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten