Pilgrims’ Group, bemand door veteranen van de Britse special forces, gaf in stilte vorm aan de internationale berichtgeving over de MH17-ramp door journalisten van en naar de rampplek te begeleiden.
In november 2022 kwam er een definitieve uitspraak in het proces tegen de vermeende daders van de aanslag op vlucht 17 van Malaysia Airlines (MH17). Russische staatsburgers Igor Girkin en Sergej Dubinskiy, en de separatist van de Donbas, Leonid Kharchenko, werden bij verstek veroordeeld voor de moord op de 283 passagiers en 15 bemanningsleden van MH17. Zij zouden de overdracht hebben geregeld van het Buk grond-lucht raketsysteem dat het vliegtuig zou hebben getroffen, schrijft Kit Klarenberg.
Oleg Pulatov, de enige verdachte die zich tijdens het proces liet vertegenwoordigen, werd daarentegen vrijgesproken van alle aanklachten, waartegen de aanklagers niet in beroep zullen gaan.
Het Maleisische vliegtuig zou op 17 juli 2014 door een raket zijn neergeschoten, waarbij alle 283 passagiers en 15 bemanningsleden aan boord werden gedood.
Sterk afhankelijk van informatie van de Oekraïense veiligheidsdienst (SBU) en de door de westerse overheid gefinancierde “open source” onderzoeksorganisatie Bellingcat, leken de veroordelingen een vaststaand verhaal te rechtvaardigen waarin Rusland en zijn bondgenoten in de Donbas de enige schuldigen waren.
Maar zoals dit onderzoek zal onthullen, werd veel van de berichtgeving over MH17 sterk beïnvloed door een schimmige entiteit genaamd Pilgrims Group, die nauwe banden heeft met de Britse inlichtingendienst.
Pilgrims Group wordt bemand en geleid door veteranen van de Britse Special Forces en is een particulier beveiligingsbedrijf dat elitebeveiligingsdiensten biedt aan Londense ambassades, diplomaten, spionnen en zakelijke belangen in het buitenland, met name in risicovolle omgevingen. Het traint ook buitenlandse militairen en paramilitaire groepen en biedt bescherming aan verslaggevers en hun werkgevers.
Het was in deze laatste context dat Pilgrims Group de berichtgeving in de media – en bij uitbreiding het officiële onderzoek – naar MH17 vorm gaf. Het bedrijf was aanwezig in Kiev sinds het begin van de door de VS georkestreerde Maidan-revolutie eind 2013, en begeleidde journalisten van en naar de scènes van belangrijke gebeurtenissen in Oekraïne. Daarbij hield het de controle over wat de verslaggevers onder zijn toezicht zagen en hoe ze de situaties die ze tegenkwamen begrepen.
Zo speelde Pilgrims Group een centrale rol in de inspanningen van de Oekraïense veiligheidsdienst (SBU) en de Britse inlichtingendienst om Rusland en de separatisten in de Donbas te veroordelen voor het neerhalen van MH17. De operatie begon terwijl de wrakstukken van het vliegtuig bleven smeulen op de grond van door de rebellen gecontroleerd gebied, en verhinderde uiteindelijk de start van een echt onafhankelijk onderzoek.
Verdacht snel van stapel gelopen
Voordat Malaysia Airlines publiekelijk bekendmaakte het contact met MH17 te hebben verloren, had de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken van Oekraïne, Anton Gerashenko, het vluchtnummer, de bestemming, het aantal passagiers, de manier waarop het toestel was neergestort en het gebruikte wapen bekendgemaakt en Rusland en de separatisten van de Donbas de schuld gegeven van de ramp.
Vanaf dat moment begon de SBU de informatieruimte te overspoelen met materiaal, waaronder onderschepte audio van de separatisten die een neergestort vliegtuig bespraken, en beelden die haar agenten op sociale media zouden hebben gevonden en die aangaven waar de Buk-raket van Russische makelij zou zijn afgevuurd. Bellingcat, dat toevallig enkele dagen eerder van start ging, greep de stortvloed van zorgvuldig samengestelde informatie onmiddellijk aan.
Het door de Amerikaanse en Britse regering gefinancierde mediabedrijf beweerde met een indrukwekkende snelheid precies in kaart te hebben gebracht wat er was gebeurd en hoe. De bevindingen van Bellingcat werden zonder enig kritisch onderzoek aanvaard door de westerse media, wetgevers, deskundigen en het MH17-tribunaal, dat op 7 augustus 2014 van start ging.
Elke verklaring voor het neerhalen van MH17 die het officiële verhaal niet versterkte, verdween in de ether of werd verguisd als complottheorie of Russische “desinformatie”. Een dwingende contra-theorie voor de vliegramp was dat het vliegtuig als schild was gebruikt door Oekraïense straaljagers om grond-luchtaanvallen door de separatisten af te schrikken.
Er zijn duidelijke precedenten voor dergelijke provocatieve tactieken. In 2018 heeft de Israëlische luchtmacht bijvoorbeeld de Syrische luchtverdediging misleid om per ongeluk een Russisch spionagevliegtuig neer te schieten door het te gebruiken als dekking voor zijn eigen straaljagers. Een uitgelekt JIT-document merkte op dat de Donbas-separatisten ervan overtuigd waren dat de autoriteiten in Kiev het luchtruim van Oost-Oekraïne juist voor dit doel openhielden, terwijl ze dat van de Krim destijds omgekeerd hadden gesloten.
In een op 18 juni 2014 gepubliceerde video toonden de separatisten zich bovendien bezorgd dat Kiev probeerde een incident in de lucht uit te lokken. Drie dagen voordat MH17 neerstortte, werd boven Lugansk een Oekraïens militair vliegtuig neergeschoten dat militair materieel en soldaten naar de frontlinie bracht. Meerdere getuigen hebben getuigd van de aanwezigheid van Oekraïense jets in de lucht nabij MH17, terwijl hedendaagse lokale tv-verslagen een door Oekraïne bediende Buk-raket in de buurt laten zien.
Toch was het JIT simpelweg niet bereid om bewijsmateriaal in overweging te nemen dat afweek van het gevestigde westerse verhaal over MH17. Tijdens het proces werden Pulatovs verdediging, onafhankelijke journalisten en onderzoekers die probeerden het lang gevestigde verhaal van Russische schuld in twijfel te trekken, aangevallen door het leger van online trollen van Bellingcat.
De door de SBU geleide propaganda blitzkrieg die onmiddellijk volgde op het neerhalen van MH17 zorgde ervoor dat de separatisten die van de aanslag werden beschuldigd, en de regering die ervan werd beschuldigd hen te steunen, snel werden veroordeeld in de rechtbank van de internationale opinie. Dit kan verklaren waarom de media zo weinig reageerden op het vonnis van 2022. Ondanks de enorme, aanhoudende wereldwijde verontwaardiging als gevolg van de ramp met de MH17, kwam het vonnis nauwelijks aan bij de reguliere journalisten.
Veel van de journalisten die de MH17 vanuit Oekraïne hadden verslaan, werden echter nauwlettend in de gaten gehouden door een organisatie die nauw betrokken was bij dezelfde westerse regeringen die er belang bij hadden de separatisten voor de ramp te veroordelen.
Britse militaire veteranen sturen berichtgeving over Maidan
Omdat Pilgrims Group grotendeels in de schaduw opereert, zijn verwijzingen naar het bedrijf door westerse persbureaus uiterst zeldzaam. Het bedrijf is echter bekend bij alle grote media en beroemt zich op zijn website op zijn “aanzienlijke ervaring in het helpen bij het veilig verzamelen van nieuws en het maken van films”. Pilgrims Group claimt ook expertise in het waarborgen dat “journalisten en productiepersoneel veilig kunnen werken” in vijandige omstandigheden, zoals “onderontwikkelde landen, falende staten en omgevingen na rampen”.
Het Britse bedrijf kwam eind 2012 in het nieuws met zijn werk, nadat gewapende militanten een zeskoppig team van NBC News hadden ontvoerd, onder leiding van de buitenlandse hoofdcorrespondent van het netwerk, Richard Engel, die door het bedrijf werd bewaakt. Engel en zijn team werden na vijf dagen vrijgelaten toen een voertuig waarin zij werden geëscorteerd, werd aangehouden bij een controlepost van de gewelddadige extremistische groepering Ahrar al-Sham.
Dit resulteerde in een schietpartij, waarbij twee strijders die het team hadden ontvoerd werden gedood door Ahrar al-Sham. Aanvankelijk beweerde Engel dat zijn ontvoerders banden hadden met de regering van Bashar Assad, terwijl NBC suggereerde dat de redding door Ahrar al-Sham een toevalstreffer was. Later onderzoek wees uit dat de ontvoerders in feite gelieerd waren aan het door de CIA gesteunde Vrije Syrische Leger, en dat de controleposten opzettelijk waren geregeld door de Pilgrims Group, die het “briljante werk” van de terroristische militie prees.
Beslissende interventies van Pilgrims Group elders hebben veel minder aandacht gekregen. Op 3 juni 2014 gaf het bedrijf een weinig opgemerkt persbericht uit waarin het opschepte over zijn reputatie als “het beveiligingsbedrijf bij uitstek” voor media-organisaties die in Oekraïne actief waren in elke fase van de “politieke onrust” van de Maidan en die tijdens belangrijke “onlusten” samenwerkten met “journalistenteams in het hele land”.
Vreemd genoeg wilden de klanten van Pilgrims Group in Oekraïne “liever niet bij naam genoemd worden” vanwege “de gevoelige aard van hun rol”, ondanks het feit dat hun berichtgeving over deze gebeurtenissen vermoedelijk zeer publiekelijk over de hele wereld werd verspreid. Niettemin schepte het bedrijf op dat zijn teams operationeel waren in veel van de “belangrijkste bevolkingscentra” van het land, waaronder Donetsk, Charkov, Kiev, Lviv, Odessa, “en in de hele Krim”.
“Pilgrims heeft snel kunnen reageren op de verzoeken van de omroepen door gebruik te maken van zijn uitgebreide netwerken om voormalig personeel van speciale diensten te mobiliseren, die binnen 12 uur na het eerste verzoek van de klanten (en vaak aanzienlijk sneller) aan het werk waren. Bovendien blijft het bedrijf op het hoogste niveau op de hoogte van de zich ontwikkelende politieke situatie in de Oekraïne door zijn lokale contactnetwerk te onderhouden [nadruk toegevoegd], met regelmatige updates van informatie ter plaatse.”
Meer details over de activiteiten van Pilgrims Group in Oekraïne verschijnen in een uitgelekt voorstel van het ministerie van Buitenlandse Zaken van juni 2016 om Syrische rebellenstrijders te trainen in Jordanië als onderdeel van het plan om de Syrische regering omver te werpen. Het bedrijf stond centraal in het project, met “gelijktijdige trainingsprogramma’s over de hele wereld” en daardoor een “grote en flexibele pool” van personeel dat aan de missie kon worden toegewezen. MH17 werd genoemd als voorbeeld van de snelheid waarmee Pilgrims Group zijn agenten kon mobiliseren.
“Als wereldwijd risicobeheerbedrijf moet Pilgrims regelmatig op korte termijn zijn operationele voetafdruk en ondersteunende taken uitbreiden”, aldus het voorstel. “Pilgrims ondersteunde een groot aantal mediaorganisaties die actief waren in Oekraïne, met een piek van 27 actieve beveiligingsteams op de grond. Toen het vliegtuig van Malaysian Airlines boven Oekraïne werd neergeschoten… genereerde Pilgrims binnen zes uur zeven extra teams [nadruk toegevoegd].”
Dit voorstel werd bij het ministerie van Buitenlandse Zaken ingediend door Adam Smith International, een Britse inlichtingendienst met een uitgebreide geschiedenis van schandalen, corruptie en samenwerking met jihadistische groeperingen. Zoals The Grayzone heeft onthuld, financierde het bedrijf in het boekjaar 2019-20 ook Bellingcat voor tienduizenden dollars. Beide organisaties hebben geweigerd het doel van dit bedrag bekend te maken.
Pilgrims Group heeft ook bescherming geboden aan westerse journalisten in andere conflictgebieden. Het LinkedIn-profiel van senior medewerker van het bedrijf en Brits legerveteraan Chris Bradley vermeldt zijn werk als “veiligheidsrisicobeheer voor twee bekroonde nieuwsteams in Oekraïne (2014) en Syrië (2015), inclusief verslaggeving over MH17” als een van zijn grootste “prestaties” bij het bedrijf.
Gezien de verraderlijke rol die Londen en zijn verschillende inlichtingendiensten hebben gespeeld bij het vormgeven van de wereldwijde berichtgeving over de Syrische burgeroorlog, roept zo’n professionele geschiedenis verontrustende vragen op over de betrokkenheid van Pilgrims Group bij het beïnvloeden van de berichtgeving over MH17.
Een frontlijnspeler in Engelands wereldwijde informatieoorlog
Na de ramp met de MH17 stroomden westerse journalisten toe naar de rampplek, terwijl de Oekraïense staatshulpdienst in allerijl de lijken ophaalde. De ophaalwerkzaamheden werden echter stopgezet nadat ze onder vuur kwamen te liggen van het Oekraïense leger, en de hulpverleners vertrokken meteen nadat vertegenwoordigers van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) op de plaats delict waren aangekomen. Maar verslaggevers onder het toeziend oog van Pilgrims Group bleven en zetten hun verslaggeving voort.
In de maanden daarna, terwijl de overgebleven lichamen in de zon lagen te rotten, lieten de OVSE-waarnemers en de pro-Russische rebellen het wrak van MH17 vaak langere tijd onbewaakt achter. Pas in november 2014 werd het terrein volledig vrijgemaakt. In die tijd zou weinig kwaadwillenden ervan hebben weerhouden om belastend bewijsmateriaal op de locatie te manipuleren, te verwijderen of te plaatsen.
Om in Oekraïne te kunnen opereren, had Pilgrims Group de goedkeuring nodig van de regering van het land en van de lokale veiligheids- en inlichtingendiensten. Gezien de intense ijver waarmee deze zelfde actoren probeerden de schuld van het Kremlin voor MH17 vast te leggen, vormden de activiteiten van Pilgrims Group op het gebied van bescherming en reizen van westerse verslaggevers een logisch instrument om deze inspanningen te ondersteunen, aangezien zijn medewerkers letterlijk over de schouders van journalisten konden meekijken terwijl zij werkten.
Britse spionnen beschouwen MH17 als belangrijk “desinformatie” slagveld
Een ander uiterst merkwaardig en tot dusver niet bekendgemaakt onderdeel van de MH17-controverse is de clandestiene rol die de Londense informatiestrijders hebben gespeeld bij de vorming van de publieke perceptie van de gebeurtenis. Deze operaties begonnen bijna op het moment van de crash.
Uitgelekte dossiers over de activiteiten van Integrity Initiative, een zwarte propaganda-eenheid van het ministerie van Buitenlandse Zaken, bemand door veteranen van het Britse leger en de inlichtingendienst, bevatten talloze verwijzingen naar het bestrijden van de “verhalen” van het Kremlin over MH17. Zo werd een van de medewerkers in de documenten genoemd als “permanent commentator” in de studio van LBC, een van de grootste Britse radiostations die wekelijks miljoenen luisteraars bereikt, op de avond van het incident.
In financieringsaanvragen van het ministerie van Buitenlandse Zaken in 2018 stelde Integrity Initiative voor om focusgroepen te organiseren met een select Russisch en Russischtalig publiek, die zouden worden uitgenodigd om “westerse analyses van belangrijke mediaverhalen (bijv. MH17, Litvinenko, Skripal, doping) te weerleggen” en uit te leggen waarom ze steunden ‘tegenverhalen’ over deze kwesties, die wegwezen van Moskou.
De resultaten van deze inspanningen zouden worden gedeeld met de Britse inlichtingendiensten en de leden van de overzeese “clusters” van het Initiative – geheime netwerken van spionnen, academici, journalisten, pundits en politici – om te helpen bij de bestrijding van deze “narratieven” via de pers en de sociale media. Met name zijn alle leden van het Integrity Initiative formeel getraind in de kunst van het online trollen.
Integrity Initiative was een van de propaganda-ondernemingen van een schimmige eenheid van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, bekend als de CDMD (Counter Disinformation and Media Development). De eenheid staat onder toezicht van Andy Pryce, een hoge inlichtingenofficier, die persoonlijk de Britse journalist Paul Mason en waarschijnlijk vele andere mediapersoonlijkheden “begeleidt”. Haar opdracht is om “de invloed van de Russische staat te verzwakken” in de landen van de voormalige Sovjet-Unie, het Warschaupact en Joegoslavië.
Het vlaggenschip van deze miljoeneninspanning is het Open Information Partnership (OIP). Hoewel het OIP zich voordoet als een volksinspanning om de “desinformatie” van het Kremlin te bestrijden, blijkt uit uitgelekte dossiers over het project overduidelijk dat het in feite een door de Britten gesponsorde “trollenfabriek” is. Via een heimelijk gefinancierd netwerk van “onafhankelijke” NGO’s, fact-checkers, persbureaus en burgerjournalisten in Midden- en Oost-Europa overspoelt het initiatief de media met een onophoudelijke stroom anti-Russische propaganda.
Tot de oprichters van het OIP behoorde ook Bellingcat. Gedurende de eerste drie jaar van zijn bestaan heeft Bellingcat deelnemende organisaties getraind in “open source onderzoek en onderzoek van sociale media”, terwijl het “een kader van organisaties met digitale forensische vaardigheden” heeft ontwikkeld. In het proces, harkte het enorme bedragen op van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Haar MH17-onderzoek werd in de oprichtingsdocumenten van het partnerschap expliciet genoemd als referentiepunt voor deze activiteit.
Het netwerk van het OIP zou oorspronkelijk ook de in Berlijn gevestigde “non-profit independent newsroom” Correctiv omvatten, die meerdere onderzoeken publiceerde waarin Rusland de schuld kreeg van MH17. Hoewel een deel van dit werk met prijzen werd bekroond, werd in een door het ministerie van Buitenlandse Zaken gefinancierde geheime beoordeling van het bureau erkend dat de berichtgeving over de crash “diepgaand achtergrondonderzoek en zorgvuldigheid miste”. De “uitstekende” publieke reputatie van de krant maakte het echter “misschien wel de meest indrukwekkende” van alle potentiële OIP-leden.
Om zijn anti-Russische machinaties te bevorderen, gaf CDMD in 2017 opdracht tot uitgebreide doelgroepanalyses van de bevolking van Wit-Rusland, Estland, Letland, Litouwen, Moldavië, Oekraïne en de Westelijke Balkan. De Britse inlichtingendienst gaf aan dat zij zocht naar inzichten in de “huidige perceptie en houding van de burgers van deze landen ten opzichte van Rusland”, vooral met betrekking tot de “afhandeling” door het Kremlin van gebeurtenissen zoals Brexit, de Syrische crisis en MH17.
Tegelijkertijd hielpen Britse organisaties als het Integrity Initiative en de Pilgrims’ Group de kijk van het westerse publiek op MH17 te beheren als onderdeel van een bredere agenda om de wrok van het volk tegen Rusland te cultiveren.
Pilgrims’ Group beheert media die Oekraïne proxy oorlog verslaan
Diezelfde entiteiten blijven tot op de dag van vandaag de westerse perceptie van de gebeurtenissen in Oekraïne bepalen. Een “capaciteitsverklaring” van mei 2022, waarin de Oost-Europese aanwezigheid van Pilgrims Group wordt beschreven, verwijst naar de Russische invasie die “een snelle opschaling” van haar operaties in Kiev teweegbracht.
Pilgrims Group heeft “ondersteunende netwerken, inclusief logistiek en apparatuur, geleverd aan mediaploegen die het conflict verslaan” en “tientallen” veiligheidsadviseurs opgenomen in de gelederen van “bijna alle grote internationale nieuwsorganisaties” die in het land actief zijn. Opvallend genoeg voegt de verklaring eraan toe dat alle beveiligingsteams van Pilgrims Group in Kiev beschikken over Oekraïense “speciale politie- of MoD-achtergronden”.
Opnieuw is Pilgrims Group effectief de baas geworden over waar journalisten kunnen reizen, wat ze zien en wie ze interviewen in een conflict. Maar zelfs terwijl het bedrijf de publieke perceptie van een westerse proxy-oorlog helpt vormgeven, is het erin geslaagd gemakkelijk in de schaduw te blijven.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten