Orgaandonatie vindt altijd plaats ’VOOR HET OVERLIJDEN' niet na het overlijden.
Lieve mensen, je organen worden eruit gesneden terwijl je nog LEEFT, en niet na het overlijden zoals het donorregister ons wijsmaakt. Uit een dood lichaam kunnen namelijk geen organen genomen worden voor transplantatie, want deze moeten nog doorbloedt zijn e.d.
Het is werkelijk mensonterend wat zich al jaren blijft voortborduren. De werkelijkheid van orgaandonatie is nog erger als een HORROR film.
Voor de mensen die zeggen: hij/zij is toch hersendood!? Wat maak het uit?
Voor de duidelijkheid:
Een hersendood verklaarde persoon is juridisch dood verklaard maar leeft wel degelijk en beleefd op enigerlei wijze de uitname van diens organen.
Waarom geeft men de donor pijnmedicatie tijdens de uitname of spierverslappers? Al is de donor is juridisch dood verklaard, dit betekent echter niet dat dit fysiek ook zo is!
Dat juridisch dood verklaarde mensen niet echt dood zijn is gebleken uit verslagen van mensen die bijkwamen uit hun hersendood /coma (je kan er genoeg over lezen op internet)
Hersendood is overigens geen diagnose, maar een aanname. De technische apparaten nemen geen signalen meer waar van de patiënt en men gaat er daarmee dan vanuit dat iemand hersendood is. Dit zegt overigens meer over het falen van de techniek dan over de betreffende patiënt.
Feitelijk wordt er medische moord gepleegd op elke hersendood verklaarde patiënt als de organen uitgenomen worden. Dat is namelijk de reden waaraan de patiënt uiteindelijk sterft.
Of de patiënt gestorven zou zijn als men meer tijd genomen zou hebben voor het mogelijke herstel is de vraag waar men dan nooit meer achter kan komen....
Elke hersendood verklaarde persoon wordt nu behandeld als een zak organen die 'geoogst' kunnen worden, maar die persoon is véél meer dan dat !!! Het gaat allemaal weer om geld geld geld en nog is geld. Want handel in organen is een lucratieve business⚠️👈
Oordeel zelf maar of jij orgaandonor zou willen zijn als je weet dat jouw ‘stoffelijk overschot’ nog de volgende tekenen van leven vertoont.
1: De patiënt krijgt zuurstof toegediend (‘wordt beademd’).
Dit is een fundamentele handeling voor leven. Zonder zuurstof is geen menselijk leven mogelijk en treedt de dood in. De organen zouden dan heel snel beschadigd raken en onbruikbaar zijn voor transplantatie.
2: De lichaamstemperatuur is normaal en de huid heeft een normale kleur.
Een stoffelijk overschot daarentegen is koud en de huid heeft een bleekblauwe, grauwe kleur.
3: Het hart klopt en stuwt het bloed door het lichaam.
In een stoffelijk overschot is het hart gestopt en er stroomt geen bloed meer door het lichaam. Hierdoor wordt ook geen zuurstof meer door het lichaam getransporteerd.
4: De bloedsomloop functioneert uitstekend.
In een stoffelijk overschot is de bloedsomloop tot stilstand gekomen en s het bloed naar de laagste delen gezakt. Dit wordt zichtbaar door de zogenaamde lijkvlekken.
5: De lichaamscellen blijven zich vermenigvuldigen.
In een stoffelijk overschot is het vermogen tot celdeling verdwenen. Cellen vernieuwen zich niet meer waardoor de ontbinding van het lijk op gang komt.
6: De neuronale besturing zoals in de vorm van reflexachtige bewegingen werken.
In een stoffelijk overschot zijn reflexachtige bewegingen niet meer mogelijk doordat de neuronale besturingen zijn weggevallen.
7: Alle organen zijn intact.
In een stoffelijk overschot functioneren de organen niet meer en hiermee zijn alle orgaan functies verdwenen.
8: De wisselwerking binnen het gehele organisme is intact.
In een stoffelijk overschot is er geen enkele wisselwerking meer tussen welke interne systemen dan ook (bijvoorbeeld stofwisseling, zuurstofopname, hormonale afscheidingen).
9: De patiënt wordt gevoed en spijsvertering en stofwisseling functioneren ongestoord.
Een stoffelijk overschot kan niet meer gevoed worden. Als je er toch op welke manier dan ook voedsel in zou brengen, gebeurt daar niets mee doordat dit niet meer verteerd wordt en er rook geen stofwisseling meer mogelijk is.
10: Het lichaam kan hoge koorts ontwikkelen. In een stoffelijk overschot ontbreekt dit vermogen. Koorts veroorzakende bacteriën kunnen een stoffelijk overschot onmogelijk aanzetten om zijn zelfhelende kracht te gaan benutten. Dat vermogen heeft alleen een levend systeem.
11: Een hersendood verklaarde patiënt krijgt medicijnen toegediend en reageert hierop.
Een stoffelijk overschot kan onmogelijk op medicijnen reageren. Medicijnen hebben alleen invloed op levende systemen.
12: Uitscheidingsprocessen gaan gewoon door.
Eenvoudig gesteld: een hersendood verklaard mens gaat door met plassen en poepen omdat hij gevoed wordt. Deze uitscheidingsprocessen volgen op voeding die door het lichaam wordt verteerd. Bij een stoffelijk overschot zijn deze lichamelijke processen gestopt.
13: Wonden genezen.
Bij een stoffelijk overschot is dit onmogelijk, zelfs geen schrammetje geneest. Het genezen van wonden is een vermogen van levende systemen.
14: Hersendood-verklaarde mannen kunnen erecties krijgen.
Dit vermogen ontbreekt volledig bij een mannelijk stoffelijk overschot.
15: Zwangere vrouwen kunnen zelfs nog drie maanden nadat ze hersendood verklaard zijn een gezond, levend kind ter wereld brengen.
Een stoffelijk overschot kan onmogelijk een levend kind ontwikkelen. Dit is voorbehouden aan een levend mens. Een zwangere vrouw die echt dood is, kan haar foetus niet meer voeden en laten groeien, waardoor haar foetus direct sterft.
16: Hersendood verklaarde patiënten reageren op vaccinaties.
Een dergelijke reactie kan alleen een levend mens voortbrengen. Daartoe is een stoffelijk overschot niet in staat.
17: Wanneer een operatie om de levende organen eruit te halen begint, stijgen hartslag en bloeddruk significant.
Als je in een stoffelijk overschot gaat snijden gebeurt er niets. Hartslag en bloeddruk zijn immers gestopt.
18: In ongeveer 75% van de gevallen maakt de hersendood verklaarde patiënt bij de start van de operatie afwerende gebaren en komt zelfs een stukje overeind.
(‘Lazarusreflex’) Deze gebaren zijn bij een stoffelijk overschot onmogelijk doordat alle leven verdwenen is. Zelfs een zogenaamde reflex vereist een intact ruggenmerg en een intact ruggenmerg is alleen aanwezig bij levende personen.
19: In verband met deze Lazarusreflex worden spierverslappende middelen toegediend of wordt de patiënt op de operatietafel vastgebonden.
Een stoffelijk overschot, een lijk, reageert niet op spierverslappende middelen en heeft deze ook niet nodig omdat alle leven eruit verdwenen is. Vastbinden is ook niet nodig..!
20: Als je een werkelijk stoffelijk overschot uit het mortuarium haalt en je gaat het beademen, gebeurt er niets en gaat het hart echt niet meer kloppen.
---------------------------------------------------------------------------
Wil je meer weten over het werkelijke verhaal achter orgaandonatie?
Bezoek dan vooral is de site van Annet Wood over de realiteit van orgaandonatie. Naast beeldhouwen houdt Annet zich ook bezig met een aantal maatschappelijke problemen, waaronder orgaandonatie. Wat Annet enorm stoort is het gebeuren rond orgaandonatie. Ze heeft zich jaren intens verdiept in deze materie en is tot de schokkende conclusie gekomen dat we worden bedrogen. De media presenteren het verhaal als een sprookje, hoeveel mensen kan je redden na je overlijden? Je hebt het in je! De waarheid is echter mensonterend. Daarom heeft Annet een zwartboek geschreven en aangeboden aan de leden van de Tweede Kamer, de ministerraad en aan ZKH Willem Alexander. Je kunt het zwartboek lezen via deze link:
(Zie link bij de reacties)
Wees gewaarschuwd, de inhoud is schokkend.
Het boek van Ger Lodewijk is ook van harte aan te bevelen! Ger Lodewick, auteur van het boek 'Wat je over Orgaandonatie zou moeten weten'. Een kleine samenvatting van het boek:
"Dit boek is het meest uitgebreide, informatieve boek over orgaandonatie. Voor wie zich wil registreren, zich al heeft geregistreerd, twijfelt of zijn registratie wil veranderen. Niemand kan tegen het helpen van een ernstig ziek medemens zijn. Dat is de reden waarom in Nederland zo'n 3,5 miljoen mensen een 'ja' hebben laten registreren op de vraag: ""Ben je bereid om na je dood je organen af te staan voor een ziek iemand die hiermee verder kan leven?"" Maar deze vraag is niet helemaal correct. Hij zou moeten luiden: ""Ben je bereid je organen af te staan, ook als je zeker weet dat je nog leeft, maar wel hersendood bent verklaard, omdat je lichaam (lees hersens) niet meer reageert op bepaalde prikkels? Ben je bereid om je dan zonder narcose open te laten snijden, terwijl de kans groot is dat je alles voelt en je vóór de operatie wellicht nog bij had kunnen komen?"" Als de laatste vraag zou worden gesteld zouden weinig mensen zich meer laten registreren en zouden er in het medische circuit bijzonder weinig organen terechtkomen. Duizenden mensen hebben zich op basis van de voortdurende non-informatieve campagnes met de beste bedoelingen laten registreren als orgaandonor. Hún intentie is zuiver. Toen Ger Lodewick met dit boek begon, was zijn drijfveer informatie te verstrekken die voorkomt dat nog meer mensen een besluit nemen op grond van onwaarheid en incorrecte voorlichting, waardoor ze later eventueel met een schuldgevoel door het leven gaan. Met behoud van de compassie met een ernstig ziek mens die een ander orgaan wenst, heeft Ger Lodewick in een jarenlang zoekproces de problematiek van orgaandonatie onderzocht vanuit het perspectief van de donor en diens nabestaanden. In dit onderzoek maakt hij onder andere gebruik van informatie van medische deskundigen als specialisten, anesthesisten, cardiologen, chirurgen, etc. en van gesprekken met familieleden van donoren. De resultaten van zijn onderzoek kunnen confronterend zijn voor wie zich niet of nauwelijks in dit thema heeft verdiept en voor nabestaanden van orgaandonoren. Lodewick beseft dit heel goed en hoopt dat deze mensen dit boek niet als een beschuldiging opvatten. Met de kennis van toen is een registratie tot stand gekomen of een besluit genomen. Deze kennis was gebaseerd op het drijfzand van de onjuiste voorlichting door een aantal specialisten op het gebied van orgaantransplantatie en door de overheid die toestaat dat iemand dood verklaard wordt, die het niet is. Dit boek, met een openhartig en indringend voorwoord van de bekende cardioloog Pim van Lommel (auteur van bestseller Eindeloos bewustzijn), is niet bedoeld als keuzeadvies, maar als informatiebron. Kies zelf met gebruikmaking van alle mogelijke informatie die je ter beschikking staat en laat je niet misleiden door goed geoliede marketingcampagnes. ""Niemand mag schade worden berokkend, zelfs niet als daar voor anderen iets goeds uit zou komen."" - Edmund D. Pellegrino hoogleraar Medicijnen en Medische Ethiek ""Het fundamentele probleem is dat je geen organen kunt transplanteren van een echte dode. Vandaar ook de pogingen om 'dood' opnieuw te definiëren met 'hersendood' om transplantatie maar mogelijk te maken."" - David W. Evans cardioloog"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten