De lockdowns na de coronaviruspandemie heeft de uitvoering van lang bestaande plannen om een zogenaamde nieuwe wereldorde te vestigen, versneld. Onder auspiciën van het
World Economic Forum (WEF) pleiten mondiale beleidsmakers voor een ‘Great Reset’ met de bedoeling een wereldwijde technocratie te creëren.
Het is niet toevallig dat het WEF op 18 oktober 2019 in New York City heeft deelgenomen aan ‘Event 201’ tijdens de ‘high-level’ pandemische oefening, georganiseerd door het John Hopkins Center for Health Security.
Deze komende technocratie omvat nauwe samenwerking tussen de hoofden van de digitale industrie en van regeringen. Met programma’s zoals een gegarandeerd minimuminkomen (basisinkomen) en gezondheidszorg voor iedereen, combineert het nieuwe soort bestuur strikte maatschappelijke controle met de belofte van alomvattende sociale ‘rechtvaardigheid’.
De waarheid is echter dat deze nieuwe wereldorde van digitale tirannie wordt geleverd met een uitgebreid sociaal kredietsysteem. De Volksrepubliek China is de pionier van deze methode van bewaking en controle van individuen, bedrijven en sociaal-politieke entiteiten.
Voor het individu wordt de identiteit gereduceerd tot een app of chip die bijna elke persoonlijke activiteit registreert. Om een paar individuele rechten te verwerven, om bijvoorbeeld naar een bepaalde plaats te reizen, moet een persoon dergelijke schijnbare privileges in evenwicht brengen met zijn onderwerping aan een web van voorschriften die in detail definiëren wat “goed gedrag” is en dat als nuttig wordt beschouwd voor mens en milieu. Tijdens een pandemie reikt dit soort controle tot verplichting om een masker te dragen en specifieke vaccinaties te nemen om te solliciteren of te reizen.
Het is kortom een vorm van social engineering die het tegenovergestelde is van een spontane ordening of natuurlijke ontwikkeling. Net als de werktuigbouwkundige met een machine, behandelt de sociaal ingenieur – of technocraat – de samenleving als een object. Anders dan de brute onderdrukkingen door het totalitarisme van vroeger, zal de moderne social engineer proberen de sociale machine zelfstandig te laten werken volgens het ontwerp. Daartoe moet de sociaal ingenieur de wetten van de samenleving toepassen zoals de werktuigbouwkundige de natuurwetten volgt. Gedragstheorie heeft een kennisfase bereikt die de dromen van social engineering mogelijk maakt. De machinaties van social engineering werken niet door brute kracht maar subtiel door een duwtje in de rug en zelfregulering.
In de volgorde die de Grote Reset voor ogen heeft, is de vooruitgang van technologie niet bedoeld om de omstandigheden van de mensen te verbeteren, maar om het individu te onderwerpen aan de tirannie van een technocratische staat. “De experts weten het beter” is de rechtvaardiging.
Het plan voor een herziening van de wereld is het geesteskind van een elitegroep van zakenlieden, politici en hun intellectuele entourage die elkaar elk jaar in januari in Davos, Zwitserland, ontmoetten. Het World Economic Forum, opgericht in 1971, is sindsdien uitgegroeid tot een groot evenement. Meer dan drieduizend leiders van over de hele wereld woonden de bijeenkomst in 2020 bij.
Onder leiding van het WEF zegt de agenda van de Great Reset dat de voltooiing van de huidige industriële transformatie een grondige herziening van de economie, politiek en samenleving vereist. Zo’n alomvattende transformatie vereist de verandering van menselijk gedrag en daarom maakt “transhumanisme” deel uit van het programma.
The Great Reset zal het thema zijn van de eenenvijftigste bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos in 2021. De agenda is de verbintenis om de wereldeconomie te bewegen in de richting van “een eerlijkere, duurzamere en veerkrachtiger toekomst”. Het programma roept op tot “een nieuw sociaal contract” dat is gericht op raciale gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en de bescherming van de natuur. Klimaatverandering vereist dat we ‘de economie CO2-arm maken’ en het menselijk denken en gedrag ‘in harmonie met de natuur’ brengen. Het doel is om “meer gelijkwaardige, inclusieve en duurzame economieën” op te bouwen. Deze nieuwe wereldorde moet “dringend” worden geïmplementeerd, beweren de promotors van de WEF, en zij wijzen erop dat de pandemie “de onhoudbaarheid van ons systeem heeft blootgelegd”, dat “sociale cohesie” mist.
Het ‘geweldige’ great reset-project van het WEF is social engineering op het hoogste niveau. Voorstanders van de reset stellen dat de VN er niet in geslaagd is orde in de wereld te vestigen en haar agenda voor duurzame ontwikkeling – bekend als Agenda 2030 – niet krachtig kan voortzetten vanwege haar bureaucratische, langzame en tegenstrijdige manier van werken. De acties van het organisatiecomité van het World Economic Forum zijn daarentegen snel en slim. Wanneer er een consensus is bereikt, kan deze door de wereldwijde elite over de hele wereld worden geïmplementeerd.
De ideologie van het World Economic Forum is noch links noch rechts, noch progressief of conservatief, het is ook niet fascistisch of communistisch, maar ronduit technocratisch. Als zodanig bevat het veel elementen van eerdere collectivistische ideologieën.
Tijdens de jaarlijkse Davos-bijeenkomsten is de afgelopen decennia de consensus ontstaan dat de wereld een revolutie nodig heeft en dat de hervormingen te lang hebben geduurd. De leden van de WEF voorzien een diepgaande omwenteling op korte termijn. De tijdspanne moet zo kort zijn dat de meeste mensen nauwelijks zullen beseffen dat er een revolutie gaande is. De verandering moet zo snel en ingrijpend zijn dat degenen die erkennen dat er een grote verandering gaande is, niet de tijd hebben om zich ertegen te mobiliseren.
Het basisidee van de Great Reset is hetzelfde principe dat de radicale transformaties van de Franse naar de Russische en Chinese revolutie heeft geleid. Het is het idee van constructivistisch rationalisme dat in de staat is opgenomen. Maar projecten zoals de Great Reset laten de vraag wie de staat regeert onbeantwoord. De staat regeert zelf niet. Het is een machtsinstrument. Het is niet de abstracte staat die beslist, maar de leiders van specifieke politieke partijen en van bepaalde sociale groepen.
Eerdere totalitaire regimes hadden massa-executies en concentratiekampen nodig om hun macht te behouden. Nu wordt aangenomen dat met behulp van nieuwe technologieën dissidenten gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd en gemarginaliseerd. De non-conformisten zullen het zwijgen worden opgelegd door het diskwalificeren van uiteenlopende meningen als moreel verwerpelijk.
De lockdowns van 2020 bieden mogelijk een voorbeeld van hoe dit systeem werkt. De afsluiting werkte alsof hij was georkestreerd – en dat was misschien ook wel het geval. Alsof ze één enkel bevel volgden, voerden de leiders van grote en kleine landen – en van verschillende stadia van economische ontwikkeling – bijna identieke maatregelen door. Niet alleen hebben veel regeringen gezamenlijk opgetreden, ze hebben deze maatregelen ook toegepast zonder acht te slaan op de gruwelijke gevolgen van een wereldwijde lockdown.
Maanden van economische stilstand hebben de economische basis van miljoenen gezinnen vernietigd. Samen met de sociale afstand heeft de afsluiting geleid tot een massa mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Eerst vernietigden regeringen het levensonderhoud, daarna verschenen de politici als redder. De vraag naar sociale bijstand is niet langer beperkt tot specifieke groepen maar is een behoefte geworden van de massa.
Ooit was oorlog de gezondheid van de staat. Nu is het angst voor ziekte. Wat in het verschiet ligt, is niet de ogenschijnlijke gezelligheid van een welwillende, uitgebreide verzorgingsstaat met een gegarandeerd minimuminkomen en gezondheidszorg plus onderwijs voor iedereen. De afsluiting en de gevolgen ervan hebben een voorproefje gegeven van wat komen gaat: een permanente staat van angst, strikte gedragscontrole, enorm verlies van banen en toenemende afhankelijkheid van de staat.
Zonder volksverzet betekent het einde van de pandemie niet het einde van de afsluiting en de sociale distantiëring. Op dit moment hebben de tegenstanders van de nieuwe wereldorde van digitale tirannie echter nog steeds toegang tot de media en platforms om afwijkende meningen te geven. Maar de tijd dringt. De daders van de nieuwe wereldorde hebben bloed geroken. Het coronavirus verklaren als een pandemie is handig om de agenda van hun grote reset te promoten. Alleen massale oppositie kan vertragen en uiteindelijk de uitbreiding van de machtsgreep van de tirannieke technocratie die in opkomst is, stoppen.
Bron: Mises
Geen opmerkingen:
Een reactie posten